Over Sarah Mei Herman

Sarah Mei Herman (1980, Amsterdam) studeerde fotografie in Den Haag en Londen. Haar foto's lijken voorzichtig genomen, precies en subtiel, en altijd gevangen in een bijzonder licht. Ze houden je blik vast en gaan over het steeds in verandering zijnde leven, over groei, over liefde.

Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
Intimiteit, nabijheid, de transities tijdens het opgroeien, herinnering.

Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
Ik ben geboren en opgegroeid in Amsterdam. Ik heb fotografie gestudeerd aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag (KABK) van 2001 tot 2005 en mijn tweejarige MA Fine Art Photography heb ik behaald aan The Royal College of Art in Londen (2008 – 2010).

Wat inspireert je?
Intimiteit tussen mensen en hoe ze zich tot elkaar verhouden inspireert mij. Het belang van nabijheid tot de ander en de verbinding tussen mensen. Jonge mensen en de fasen tijdens het opgroeien. Het schemergebied. De kwetsbaarheid en soms eenzaamheid die met deze fasen gepaard gaan.

Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
Meestal begin ik met een globaal idee in mijn hoofd en dan vormt het zich verder terwijl ik aan het fotograferen ben. Maar soms ontstaat het idee ook (pas) gaandeweg tijdens het fotograferen. Ook haal ik vaak mijn inspiratie uit observaties: soms kom ik tot een nieuw idee door iets dat ik in het dagelijks leven zie plaatsvinden.

Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
Dat verschilt heel erg. Ik werk wat dat betreft niet heel erg volgens een eenduidige structuur. De ene dag werk ik voornamelijk achter de computer, de andere ben ik op locatie aan het fotograferen voor mijn autonome werk of in opdracht. Of ik geef les (workshop) op de fotoacademie of privé.

Waar vind je je onderwerpen?
Een aantal van mijn onderwerpen (langlopende projecten) fotografeer ik al jarenlang. Behalve mijn directe familie (mijn vader en half-broer) vond ik deze jongeren soms via via of per toeval, maar ik fotografeer bijvoorbeeld ook twee zusjes op wie ik vroeger heb gepast, en die ik al hun hele leven ken.

Voor specifieke projecten vind ik mijn onderwerpen via via, en soms ook via een advertentie die ik plaats op Facebook. Als ik werk maak in het buitenland, op een voor mij onbekende plek, zoals tijdens mijn artist in residence in China bijvoorbeeld, kende ik niemand dus moest ik wel mensen aanspreken op straat.

Ik blijf dat altijd een beetje eng vinden, maar over het algemeen reageren mensen heel goed, dus dan ben ik achteraf altijd blij dat ik het gevraagd heb. In China was het extra lastig door de taalbarrière: ik had een briefje met een aantal vertaalde zinnen van Engels naar Chinees.

Tijdens mijn werkreis in Ierland in 2013 vond ik mijn modellen met name via scholen.

Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
Ik werk met name op middenformaat kleurenfilm (altijd Fuji ProH 400) op een Mamiya 6 x 7 RZ.
Fuji is een wat koelere film die ik erg mooi vind. Ik gebruik deze film al vanaf het begin en ben nooit overgestapt. Kleurgebruik is in mijn werk zeer belangrijk. Over het algemeen kies ik voor zachte tonen en kleuren, ik zoek naar een stille wereld waarin er niets schreeuwt.

Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
Als het gaat om een werk op zich (op zichzelf stand) dan is het voor mij belangrijk dat het een bepaalde intensiteit in zich heeft, dat je ernaar wil blijven kijken. Ik streef ernaar dichtbij te komen. De schoonheid van mensen vast te leggen en hun stilte.

Mijn langlopende series (waarvan ik met de meeste in 2005 begon) zijn tot nu toe allemaal nog niet af voor mijn gevoel. Met de serie over mijn vader en half-broer wil ik altijd door blijven gaan denk ik, maar daarin ben ik natuurlijk ook afhankelijk van degenen die ik fotografeer en of zij er mee door willen gaan.

Wat betreft mijn andere doorlopende projecten merk ik wel dat ik ze minder vaak fotografeer nu ze volwassen zijn. Het ging mij met name toch om die periode waarin de transities het grootst waren. Maar de steeds terugkerende ontmoetingen tussen mij en de personen die ik fotografeer is ook een belangrijk onderdeel van deze series, dus in die zin zijn ze misschien nooit helemaal af.

Eigenlijk fotografeer ik de mensen die mij fascineren het liefst steeds opnieuw. Zo ben ik na mijn artist in residence in Xiamen, China, nog twee keer terug geweest. Tijdens deze kortere bezoeken heb ik een paar van mijn onderwerpen opnieuw opgezocht en gefotografeerd.

Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
Ja ik heb behoorlijk wat werken met collega-kunstenaars geruild dus ik heb inmiddels een mooie collectie verzameld. Ik vind het heel leuk dat ik als kunstenaar dit voorrecht heb! Zo kan ik genieten van mooi werk aan de muur van kunstenaars die ik bewonder, in ruil voor een print van mijn eigen werk.

Heb je interesse in grote werken van Sarah Mei Herman? Wil je een overzicht ontvangen van beschikbaar werk? Mail ons, we helpen je graag verder: info@welikeart.nl

Deel deze pagina