Dit is wat Roland Schimmel schildert op grote doeken en muren. Kijk je naar zijn schilderingen, dan knipper je met je ogen, alsof je tegen de zon inkijkt. Interessant, hoe werkt dat eigenlijk? In Kunstbeeld legde Schimmel ooit uit: “De lichtgevoelige receptoren in het netvlies geven signalen af die even later doven. Het beeld gloeit echter nog na op het netvlies en op dat moment ontstaat het tegendeel van de oorspronkelijke impuls.” De beelden van Schimmel zijn nooit wat het op het eerste gezicht lijkt, ze veranderen, bewegen. Kijkend naar de zwarte stip, verschijnt er even later verderop nog één, maar nu lila-kleurig of stond dat er al? Uiteindelijk gaat het Schimmel niet om de werking, maar om de ervaring van de onberekenbare waarneming.
Op de website van Roland Schimmel staan korte video’s, waarin je eigenlijk ziet wat er gebeurt, wat je ogen en hersenen doen met zijn beelden. Maar…met de waarschuwing: niet geschikt voor mensen met epilepsie. Psychoscope, 2008 is de meest onschuldige en prachtig.
In mei heeft Roland Schimmel een tentoonstelling bij Witzenhausen Gallery in New York. Deze print maakte hij in 2010 – geef jij je over aan deze ‘ogenschijnlijke’ kortsluiting? Hier zie je de kunstenaar aan het werk.
| titel: | Zwarte zon, 2010 |
| techniek: | piëzografie, oplage 10 |
| afmetingen: | 91 x 74 cm |
