Interview met Karin van Pinxteren

Karin van Pinxteren (1967, ’s Hertogenbosch) vermengt beeld en tekst op zo’n manier, dat het in je hoofd kruipt.

Zo draal met mij | Karin van Pinxteren

Zo draal met mij (2014), potlood, stempelinkt, marker op zuurvrij Moleskine, 21 x 15 cm.

Of in de woorden van Manon Berendse (in ‘Visitor, invite me’, 2009): “Ze maakt contact…Haar titels dralen niet. Guide me. Share your warmth with me. Maar dringen vriendelijk aan. Give me your order. Reflect with me. Met deze uitgepuurde zinnen verkiest Van Pinxteren de dialoog. Zonder feitelijke ontmoeting, maar gastvrij.”

In 2012 had Karin van Pinxteren een solo-tentoonstelling in Museum De Pont. Niet de minste plek om tentoon te stellen. We zijn benieuwd naar haar werk en wie ze is, dus stellen we haar wat vragen.

2-kvpinxterenpont6

Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox

Hoi Karin, jouw werk lijkt heel verschillend en veelvormig: we zien tekst en grafische elementen, maar ook foto’s of video’s van performances zoals bij The temptation of virtue. Kun je hier meer over vertellen?

Mijn werk ontstaat door het schakelen tussen het denken in de 2e en 3e dimensie, vanuit mijn opleidingen als grafisch ontwerper en architectonisch vormgever, de persoonlijke vragen die me op dat moment bezig houden en/of het thema waarvoor ik word uitgenodigd. Ik ben inmiddels veel langer beeldend kunstenaar dan dat mijn opleidingen vormgeving hebben geduurd – maar een beetje vormgever ben ik toch gebleven. Zeker in mentaliteit: het beeldend antwoord geven op vragen waarbij ik zelf de opdrachtgever ben, in plaats van een ander.

3-The-temptation-of-virtue---Karin-van-Pinxteren

The temptation of virtue (2011), foto op dibond/diasec, oplage 8, 40 x 60 cm

Voor de uitvoering kies ik de discipline die nodig is voor een specifiek werk en neem de ruimtelijke context daarin mee. Soms komt het vanzelf tot stand. Bijvoorbeeld bij de foto The temptation of virtue die is ontstaan omdat ik het lopen op een video opnam waarin ik zelf figureerde. Ik was alleen en deed dit met de zelfontspanner. Op het scherm verscheen een onverwacht beeld, je ziet dan meteen dat het een goed werk is.

4-kvpinxterenpont2

Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox

Kun je meer vertellen over het werk Trust, hoe komt dit tot stand?

Het werk Trust is voortgekomen uit social media, door een e-mailcontact met iemand die ik nooit heb ontmoet. Het ongemak dat daarbij hoorde, het voorzichtig aftasten van de ander – dat wat je in een live ontmoeting doet – kreeg een andere dimensie, ketste af op een glad scherm en moest via de constructie en keuze van woorden worden gevormd. Een vreemde ervaring van een gewoon contact overzee, niet eens een emotioneel contact, maar toch heel vreemd.

5-Trust---Karin-van-Pinxteren

Trust (2013), hout en acryl, 125 x 19 x 3 cm

Dan plopt er zo’n zin op, die schrijf ik op en weer een keer en een jaar later nog eens, dan wordt het manifest en sterker en blijkt het groter te zijn dan alleen dat moment, universeler, en dan wil het gemaakt worden.

Door van de zin een object, een kunstwerk te maken kan die letterlijk verplaatst en opgehangen worden, en wordt een tekst ruimtelijk. De keuze voor wit/wit is om tekst materiaal te laten zijn. Wanneer ik het in kleurcontrast zou aanbrengen wordt het grafisch. In Trust zijn achtergrond en tekst gelijk, is het beeld geworden.

Hoe kom jij tot een zin als Zo draal met mij en hoe kom je tot deze grafische uitvoering?

Het is mijn antwoord op de stelling die Joanneke Meester heeft geponeerd voor haar kalenderproject. Ik heb haar zin ‘I am not doing anything until I feel the need’ uitgeprint en op de muur gehangen waardoor het steeds in mijn ooghoek aanwezig was. Haar tekst is heel herkenbaar voor me, iets moet een reden hebben om het te maken, zomaar iets maken zit niet in mijn systeem. Het is dralen, slenteren, sjokken, om iets heen draaien tot ik het begrijp. Ineens is er dan mijn reactie of antwoord ‘zo draal met mij’, een appèl aan de lezer.

6-One-Appears…Karin-van-Pinxteren

One Appears (2012), zeefdruk op hout, oplage 23, 23 x 28 x 1 cm (incl. boek Part of Someone’s Diorama)

Ik gebruik vaker ‘met mij ‘ of ‘with me’ omdat ik de aanstichter ben van het werk en daardoor verantwoordelijkheid draag, maar ook omdat het werk daardoor lichamelijkheid krijgt, de mijne en die van de lezer. De lezer/kijker wordt door het te lezen ook ‘mij’ in de zin en nodigt in gedachten weer iemand anders uit. De keuze voor de visualisatie komt voort uit de vraag die ik mezelf steeds stel hoe tekst materiaal kan worden.

De manier van tekenen van Zo draal met mij is vorig jaar ontstaan tijdens een artist in residence in Frankrijk. Ik had intuïtief wat in een doos gestopt onder meer een gestanst afvalvormpje en een aantal stempeldozen. Een letter paste precies in een vakje en om er een beweging aan te geven heb ik ze per stuk aan draadjes gehangen. Zo’n vakje wordt daardoor ook een uitsnede van een hals met een ketting. Vele letters, vele halsjes, daar komt de lichamelijkheid weer om de hoek.

7-We-cant-sync---Karin-van-Pinxteren
We can’t sync (2011), hout, karton en acryl, 60 x 60 cm

De staande ovalen komen vaker terug in je werk (zoals Sync… en LOGO) welke ‘betekenis’ hebben ze voor jou. 

Rond 2003 ontstonden een aantal schetsjes tijdens de ontwikkeling voor een installatie. Uiteindelijk werd het iets anders maar de vorm ben ik blijven gebruiken. Door de jaren heen is het veranderd van een ovaal naar een ellips, die smaller is. Het is een typische portretlijstvorm uit het verleden, gebruikt in schilderkunst en fotografie, maar ook een science fiction doorgang, een poort naar een andere dimensie, vooral in film. Door deze vorm te gebruiken draagt de vorm naast puur de verschijning zowel gestalte als verplaatsing in zich.

De performance en het grafische werk komen samen in het werk LOGO, jij komt het werk bij een koper thuis op de muur schilderen. Spannend, hoe werkt het precies?

8-missende

LOGO (2008 – ongoing), muurschildering, latex groen, 40 x 60 cm

Het project LOGO is ontstaan door het vreemde gegeven dat de meeste mensen in vertwijfeling zijn wanneer je als kunstenaar nieuw werk toont, het moet worden overwonnen. Daarom heb ik LOGO ontwikkeld, een muurschildering die kan worden besteld en door mijzelf wordt aangebracht. De gedachte voor LOGO komt voort uit mijn opleiding voor grafisch vormgever want waarom heeft een kunstenaar geen logo?

Het is een doorlopend project. Voor het vaste lage bedrag van € 250 en een goede kop koffie, schilder ik bij de koper het werk LOGO op een muur van zijn of haar keuze, thuis, op de werkplek of bijvoorbeeld in het kantoor. De enige vereiste is een gladde muur. De naam van de koper komt in de naam in de titel, hij of zij ziet het werk ontstaan en we hebben een goed gesprek. Voor het schilderen van LOGO gebruik ik groene muurverf, het duurt in totaal 3-4 uur en het werk is 40 x 60 cm groot.

9-wp-logo-bkkc

LOGO bij BKKC Tilburg, foto Peter Cox

Omdat het mijn logo is bied ik het voor een sympathiek bedrag aan. Marketing, maar LOGO is meer, het is een muurschildering, een kunstwerk. Zo werkt dit principe voor beiden: een speciaal voor de locatie gemaakt werk – elke uitvoering is immers anders – en ik heb een werk verkocht en daardoor inkomen. LOGO wordt contant afgerekend, voor beiden boter bij de vis, de koper heeft het kunstwerk en de kunstenaar haar vergoeding. Door het groeiend aantal verschijningen in huizen en bedrijven wordt LOGO een steeds meer vertrouwd beeld.

In 2012 had je een solo-tentoonstelling in Museum De Pont, wat geweldig! Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Er lopen drie kunstopdrachten, twee gaan in uitvoering in Leeuwarden in samenwerking met Koninklijke Tichelaar en een opdracht bevindt zich in de opstartfase, dat betreft glasprints voor de Rechtenfaculteit in Utrecht. Het werken in opdracht is een complexe materie omdat je een vraag moet beantwoorden en je tegelijkertijd heel dicht bij je eigen werk wil blijven. Het zijn enorme klussen, maar fijne hersenbrekers. Ik wissel het af met het maken van tekeningen, tekstwerken en af en toe een schilderij.

portret Karin van Pinxteren

portret Karin van Pinxteren

In mei neem ik deel aan de tentoonstelling bij De Ketelfactory naar aanleiding van de presentatie van het boek ‘door het beeld door het woord’, voortkomend uit een project van De Ketelfactory met TROUW. Hierin staan interviews door Peter Henk Steenhuis met twintig kunstenaars die er hebben geëxposeerd voorzien van essays van René Gude.

Op dit moment ben ik druk met een uitgave, Sofa Journal. Een selectie uit twee jaar dagboekachtige tekeningetjes, voornamelijk tekst, die voor het grootste gedeelte zijn uitgetypt. Het zal eind januari uitkomen in een oplage van 50 waarvan er twintig zullen worden verkocht met een kleine tekening of zeefdruk in hetzelfde formaat, heel spannend, iets waar ik zeer naar uitkijk.