Jennifer Tee, Hair, Heart, Liver, Ovary (2010), Hahnemule Museum Etching Print, 350 gsm paper, ingelijst, 40 x 30 cm, oplage 12 (foto Gert Jan van Rooij)
Gevangen in de stevige groene vaas kunnen ze geen kant op. Door de bloemen lijkt het meteen een vaas, maar wacht … eigenlijk is dit een urn. Vreemd, een urn met bloemen. Nog vreemder: een urn met brandende bloemen.
Tee maakt vaker sculpturen of objecten waarbij ze met een performance of explosie een object wil ‘activeren’ – wakker kussen – in beweging zetten. Ze lijkt het beeld uit te willen dagen. Om meer verwijzingen in zich op te nemen of juist te onthullen.
In de foto zitten allerlei verwijzingen, zoals de inscripties in de urn: Hair, Heart, Liver, Ovary. Die woorden verwijzen tegelijkertijd naar de vergankelijkheid van het leven, de dood en naar nieuw leven. En uiteraard is het beeld op zich een verwijzing naar het bloemstilleven als vanitas – een vergankelijk object. Daar bovenop komt dan nog het vuur. Een vergankelijk object dat in de fik staat. Een urn die vlammen vat! Vuur schept soms nieuw leven, maar kan ook verwoestend zijn.
De urn maakt deel uit van een grotere groep vazen die onder andere te zien waren tijdens de tentoonstelling Beyond Imagination bij de heropening van het Stedelijk Museum Amsterdam in 2010. Tee maakte de vazen tijdens een residency in China. Ook deze vazen hebben inscripties, zoals Recovered Memory, Secred Selves en Star-crossing. Het laatste is ook de titel van de totale groep sculpturen en verwijst naar het geloof dat de plaatsing van de sterren het lot bepaalt.
Voor deze groep vazen en urnen ontwikkelde Tee een choreografie waarbij dansers door middel van ademhalingsritmes, lichamelijke bewegingen en geluiden en het klappen met houten stokken de vazen tot leven wekken. Hierbij staan zeshoekige handgemaakte vloerkleden centraal. De kleden die doen denken aan kleurrijke spinnenwebben produceerde Tee tijdens een residency in Amerika. In dit videoportret zie je de performance en vertelt Tee meer over haar kunstenaarspraktijk.
Het is nog even afwachten, maar vanaf najaar 2017 zal een ander werk van Tee permanent te zien zijn in de entreehal van het metrostation Amsterdam Centraal. Tee maakt een Tulpen Palepai (wandkleed) van 37 meter lang, Het wandkleed is opgebouwd uit 100.000 gedroogde tulpenblaadjes die samen de beeltenis van een schip vormen. Het belooft een kleurrijk werk te worden dat zowel verwijst naar de tulp, naar de grote geweven doeken uit het zuiden van Sumatra en Tee’s familiegeschiedenis.
Schepen spelen namelijk een belangrijke rol in de familie van Tee. Haar Chinese vader, geboren in Indonesie, kwam in 1950 met een schip naar Nederland. En de vader van haar Nederlands-Engelse moeder voer ooit jaarlijks van en naar Amerika om te handelen in … bloemen en bollen.
Deze foto van Jennifer Tee is een speciale editie voor We Like Art, in samenwerking met Galerie Fons Welters. Een uitgelezen kans om een sterk werk van Tee te bemachtigen voor een wel heel mooie prijs. Hair, Heart, Liver, Ovary wordt gemaakt in een bescheiden oplage van 12. Het werk kan eventueel met de KunstKoop van het Mondriaan Fonds gekocht worden, 10% aanbetalen daarna maandelijks renteloos afbetalen.
