Beide foto’s achter glanzend diasec laten een ruimte zien in de grote stad als een soort kraaiennest van waaruit de kunstenaar de wereld observeert. Het belangrijkste thema in het werk van Van den Hoed is het spel van grote stadscontrasten, bekeken vanuit een intieme hotelkamer. Het glas dat beide werelden scheidt, speelt daarbij een belangrijke rol.
Tijdens zijn eerste fotoproject in Zuid-Korea in 2011 ontmoette Willem van den Hoed zijn toekomstige vrouw. Twee jaar later verhuisde hij naar Seoel. Het typisch Koreaanse Hyundai-appartement waarin ze vier jaar woonden fungeerde als een culturele camera obscura. Kimchi Beach is een persoonlijk verslag van het dagelijks leven in de dynamische metropool en biedt en passant een uniek inzicht in de manier waarop Van den Hoeds kunstwerken tot stand komen.
2302 (2015) | Peninsula Bangkok, 175 x 206cm (XL) / 150 x 176 (L), c-print, diasec, oplage 7
De afgelopen jaren woonde en werkte hij in Korea. Een tijd waarin hij zich verwonderde, maar het ook niet altijd makkelijk had om zich aan te passen. Zijn gedachten over deze fascinerende samenleving begon hij op te schrijven. “Wat begon als een therapeutische schrijfoefening groeide uit tot een dierbaar manuscript over mijn vier jaar in Zuid-Korea.” De verhalenbundel Kimchi Beach die in april verscheen, beschrijft op een prachtige poëtische manier het leven van de fotograaf in Zuid-Korea. Jeroen Visser, correspondent Korea voor de Volkskrant over de verhalenbundel:
“Kimchi Beach is met korte, haast dromerige schetsen van het leven in de elfde economie van de wereld een fascinerend en origineel verslag van hoe kunstenaar en fotograaf Willem van den Hoed probeert te aarden in de Zuid-Koreaanse metropool Seoul.
Of het nu gaat om het bezoek aan de gynaecoloog, de wekelijkse tenniswedstrijd met een groepje farmaceuten of het slopende werkregime van zijn Koreaanse vrouw; in ruim vijftig fijne verhalen combineert Van den Hoed op kunstige wijze persoonlijke ervaringen met scherpe observaties over de vaak veeleisende Zuid-Koreaanse samenleving.”
In nauwe samenwerking met Willem van den Hoed bieden we twee speciale edities aan bij dit geweldige boek. De twee fotowerken refereren direct aan bepaalde hoofdstukken. Willem van den Hoed beschrijft onder andere de exacte locatie waar de foto’s ontstaan zijn – en welke handelingen hij uitvoerde om tot het beeld te komen. Heel intrigerend.
Verdwijnpunten (2019), 24,3 x 44,4 cm, oplage 20 (klik voor groot)
Zoals bij het werk Verdwijnpunten:
‘s Avonds fotografeerde ik stukje voor stukje het textiel waar de stad vaag doorheen schemerde. De honderden foto’s heb ik later in mijn studio in Delft aan elkaar geregen tot het uiteindelijke fotowerk 1904 dat, met een breedte van meer dan tweeënhalve meter, ongeveer schaal 1 op 2,5 is.
Om scherp te stellen moest ik het licht in de kamer aan doen. Ik moest daarvoor steeds om het bed heen lopen naar waar de schakelaar zat. Daarna terug om het bed heen om het licht weer uit te doen voor de opname. Het licht in mijn kamer ging meer dan honderd keer aan en uit die avond. Ik ben benieuwd of het iemand is opgevallen. Mij zou het zeker zijn opgevallen als ik ergens in het uitzicht gewoond zou hebben.
In bovenstaande making-of video zie je de kunstenaar aan het werk in hotelkamer 1904.
De edities zijn afgewerkt met diasec waarmee het architectonische en het cleane van deze Aziatische samenleving benadrukt wordt. Je ontvangt bij je editie een gesigneerd exemplaar van Kimchi Beach. Check onderaan deze tekst de werken in onze webshop.
We vroegen Willem naar zijn tijd in Zuid-Korea en naar zijn werk:
Hoe vond je destijds als jonge kunstenaar je eigen geluid? Kun je ons iets vertellen over de carrière die aan je kunstenaarschap vooraf ging?
Het was tijdens een reis in 1992 naar Venetië, net na mijn afstuderen als bouwkundestudent in Delft. Vaag herinner ik me een ontspoorde romantische manoeuvre, maar scherp herinner ik me de troostende gewaarwording dat ik altijd zou kunnen tekenen.
Ik besefte dat ik de beschikking had over een verankerde ‘module’ waarmee ik schoonheid kon maken. Pas tien, vijftien jaar later, realiseerde ik me dat de module veel beter werkt in een autonome beroepspraktijk – en toen ben ik gestopt met bouwen.
Je hebt 4 jaar in Zuid-Korea gewoond en gewerkt – over deze jou dierbare periode schreef je een boek Kimchi Beach, dat onlangs verschenen is. Waarom schreef je deze schetsen over je leven daar? Hoe kwam je er toe?
De vier jaar in Zuid-Korea zijn me zéér dierbaar inderdaad, maar dat houdt niet in dat er geen moeilijke momenten waren. Mijn vrouw en schoonmoeder raadde me op een gegeven moment aan om mijn, bij vlagen tragikomische, ervaringen op papier te zetten. In eerste instantie een therapeutische schrijfoefening dus, die uitgroeide tot een omvangrijk werkstuk waarin ik tekst, tekening en fotografie kon samenbrengen. En uiteindelijk overheerst in het verslag het enthousiasme voor het land en de cultuur.
Hoe heeft deze periode in Seoul je werk beïnvloed?
Seoel ligt midden tussen de voor mij zo inspirerende Aziatisch metropolen. We hebben veel reizen gemaakt en ik heb veel gefotografeerd. De oogst werd in 2018 tentoongesteld in de Coming Home tentoonstellingen bij Piet Hein Eek en Roger Katwijk. Bij Lecturis verscheen de gelijknamige catalogus. Door Kimchi Beach heb ik ontdekt dat schrijven ook een bruikbaar creatief medium voor me is.
Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk?
Het begint altijd met de stad die zich aandient. Als ik een stad op mijn pad krijg ga ik zoeken naar een match tussen een hotelkamer (het bewoonbare statief) en het stuk stad waar de kamer uitzicht op heeft. Eenmaal aangekomen verzamel ik honderden tot duizenden detailopnames, waaruit ik terug in mij studio de uiteindelijk fotowerken opbouw.
Het maken van een fotografisch werk is voor jou meer een digitale constructie – eigenlijk meer het combineren van talloze foto’s en misschien een soort tekenen in Photoshop? Hoe werk je?
Ik begin met de constructie van een architectonische perspectieftekening. Deze perspectief geeft de geometrische werkelijkheid genadeloos correct weer; alles staat op zijn plaats. Daarna vul ik de vakjes in de tekening in met stukjes foto. Omdat die gemaakt zijn over een periode van dagen, kan ik voor elk onderdeeltje de belichting kiezen.
De werken worden dus uiteindelijk belicht door honderden zonnen en manen. Ik eigende me hiermee de vrijheid van elke schilder toe om vrijuit kleur en belichting te kiezen.
De titels van de werken worden doorgaans gevormd door het hotelkamer nummer. Daarmee ligt het coördinaat vast en kan het in de toekomst opnieuw worden ingenomen. Dit is ook waarom de geometrie correct moet worden gedocumenteerd – opdat toekomstige verificatie mogelijk blijft.
62, (2009) | Hotel Mayet, Paris, 124 x 278 cm, c-print, diasec, oplage 7
Kun je iets vertellen over de ‘cleane’ afwerking van je foto’s? Je werkt graag met een glimmende laag Diasec/perspex, waarom?
De perspectieven zijn minutieus op de pixel nauwkeurig samengesteld en dat vereist naar mijn mening een zo scherp en vlak mogelijke presentatie. Ik kies dus vaak voor Diasec, voor de donkere werken doorgaans mat, voor de lichtere werken glanzend voor mooie contrasten. Diasec verschaft het gelamineerde paneel ook een architectonische kwaliteit.
In je werk gebruik je soms ‘onmogelijke’ gezichtspunten, kun je daar iets over vertellen?
De methode met de geconstrueerde perspectief als startpunt, maakt het mogelijk om elk denkbaar standpunt in te nemen. Net buiten het raam op de drieëndertigste verdieping in Seoel bijvoorbeeld, of boven een dakgoot in Parijs. Elke perspectief is te construeren en de fragmentjes fotografie volgen gedwee. Ik vermoed dat ik deze vrijheid van standpunt nog veel verder moet benutten.
Coming Home, tentoonstelling bij Piet Hein Eek in Eindhoven
Je kleurgebruik is heel specifiek, in je boek heb je zelfs een Koreaanse kleurenwaaier opgenomen.
Kleur en belichting zijn cruciaal. Ik probeer kleurstellingen uit mijn (jeugd-) herinnering toe te passen op de geconstrueerde geometrie. Kleur en belichting verschaffen mij, veel meer dan de betekenis van de objecten in een scene, toegang tot emotie.
Kun je iets vertellen over de speciale edities die je voor ons maakte?
De Koreaanse fotowerken maken onderdeel uit van de cast uit Kimchi Beach. De plaats en de totstandkoming ervan wordt er in beschreven. Met We Like Art ontwikkelden we het idee om lichte versies, een soort schaalmodellen, van de zware monumentale fotowerken als speciale editie samen met het boekje aan te bieden.
De copiloot (2019), 26,5 x 40,8 cm, oplage 20 (klik voor groot)
Van den Hoed schrijft over het werk ‘de Copiloot’ in het boek:
“Door de hor van het kleine keukenraampje kan ik, aan de andere kant van het spoor tussen de appartementsgebouwen door, het Conrad Hilton in Yeouido zien; een gepolijst zwart blokje perspex met afgeschuinde bovenkant. Zolang de bouw van de PARC 1-torens stil ligt heb je vanuit het Conrad en zeker vanaf de hoge executive verdiepingen, een prachtig uitzicht over de Han Rivier met bruggen tot aan de horizon en Mapo aan de noordzijde van de rivier. Hoekkamer 3116, van waaruit ik de werken ‘Here’ en ‘3116’ fotografeerde is te zien vanuit ons keukenraam. De menselijke figuur in ‘3116’ is de copiloot met in haar hand een sneeuwwit oplichtende iPhone.”
Wanneer is een werk voor jou af?
Het werk aan één fotowerk is een weken-, maanden- of jarenlange zoektocht, maar uiteindelijk ontstaat er een overzichtelijk lijstje van de details waar mijn ogen blijven haken en dan is het een kwestie van dat lijstje afwerken. Daarna is het werk af.
Hoe ziet je gemiddelde werkweek er uit?
Mijn gemiddelde werkweek bestaat niet meer sinds de komst van de twee jongetjes. Tijdens het geven van de fles, of het wandelen van en naar het kinderdagverblijf, denk ik na en als er dan een paar uurtjes vrijkomen probeer ik achter de computer de verzamelde gedachten om te zetten in tastbare vooruitgang. Het is eigenlijk onbegrijpelijk dat er toch nog wat uit mijn handen komt deze tijd. De beloning voor oud worden is een toenemende mate van trefzekerheid, denk ik.
Tentoonstellingsoverzicht Roger Katwijk, Amsterdam
Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst?
Thanks for asking! Ik heb al meer dan een jaar een groot project van opus magnum achtige proporties in gedachten. Het gaat alles wat ik tot nu als architect en kunstenaar gedaan heb verbinden, verklaren en tot op zekere hoogte zelfs legitimeren. In de komende tijd zal duidelijk moeten worden welke vorm het project gaat krijgen; een film, een aantal fotowerken of een roman. Of alle drie.
524, (2011-2017) | The Regent, Berlin, 140 x 172cm, inkjet on Baryta, diasec | oplage 7 – Collectie Museum Voorlinden
Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
Boven de piano hangt een prachtige, tussen twee glasplaten ingelijste, foto van Ram Katzir met de titel ‘Still Life’. Op de foto ligt op een grijze tafel een leeg grijs opengeslagen schrift met een grijze pen en een ongeopende grijs blikje water ernaast. De scene beeldt voor mij het angstige moment, nét voor de creatie uit; het writers block. Deze staat van verlamming kan uren of zelfs dagen aanhouden, maar uiteindelijk beweegt het loodgrijze potlood door de lucht naar het papier. Een klein zetje en dan ontstaat als vanzelf de tekening.
Willem van den Hoed in kamer 4808, Park Hyatt Tokyo
Willem van den Hoed heeft een oeuvre opgebouwd van indrukwekkende fotowerken. Vanuit hotelkamers overal ter wereld fotografeert hij stedelijke landschappen. De werken zijn gebaseerd op bestaande locaties, ze kloppen bouwkundig exact. Met precieze schetsen en berekeningen wordt een foto voorbereid. Een paar dagen achter elkaar worden honderden details verzameld op de uitgekozen plek. Eenmaal in de studio wordt een werk middels al deze fragmenten opgebouwd. Zo schildert Van den Hoed (met een digitale kwast) ongeveer twee maanden aan een werk.
Kunstwerken van Willem van den Hoed zijn opgenomen in meerdere bedrijfscollecties en museale collecties, waaronder Museum Voorlinden.
Speciaal voor We Like Art maakte Willem van den Hoed deze twee speciale edities. Het zijn prachtige hoogwaardige prints, die opgeplakt zijn en achter Diasec zijn geplaatst. Klik hieronder om beide versies in de webshop bekijken en bestellen.
