Categorieinterview

  1. Interview met KINKE KOOI

    Leave a Comment

    1-Kinke-Kooi-Hygiene-2013Hygiene (2013), piezografie, oplage 25, collage, genaaide Q-tips op papier, 33 x 18,5 cm

    De tekeningen van Kinke Kooi (Leeuwarden, 1961) zien er dromerig, lichamelijk, ongrijpbaar en vrouwelijk uit. Teksten of uitspraken over haar werk klinken vaak wat mysterieus en gaan over het vullen van ruimte tussen de dingen en het tekenen van het onzichtbare –zoals aura’s en dampen.

    Het oneindig herhalen van lijntjes met potlood is een bijna meditatieve handeling voor Kinke Kooi. Slechts met 1 potlood iets kunnen creëren intrigeert haar, door veel slijpen en poetsen ontstaat heel langzaam een beeld. Kinke Kooi werkt veel met thema’s waarvoor ze zich schaamt of schaamde. Als ze zich ergens voor schaamt ontstaat er een soort innerlijke drang om het tekenen. Om er dicht op te zitten en het helemaal uit te diepen.

    2-Kinke-Kooi-installatiefoto

    Installatiefoto Feature Inc. NY

    We vroegen in 2015 Kinke Kooi naar haar werk en atelier en haar eerstvolgende solo in New York.

    Hoi Kinke, je bent hard aan het werk voor een solo in New York in januari 2016, kun je hier iets over vertellen?

    Ik heb 15 jaar met Feature Inc. gewerkt. Hudson, de eigenaar stond bekend als een van de meest bezielde galeriehouders in New York; het was een zegen voor mij om met hem te werken. Het was dan ook een hele schok dat hij vorig jaar onverwacht overleed. Ik mis hem nog steeds. Een half jaar geleden kreeg ik een solo aangeboden van Sandra Gering Gallery, zij kende Hudson goed, dat is heel fijn.

    Het is weer spannend zo’n eerste keer. De tentoonstelling gaat over gastvrijheid; de verhouding tussen het zwaard en de schede. Meestal gaat alle aandacht uit naar het zwaard, maar de schede voorkomt dat het zwaard scherp is door het toe te laten; de schede gaat over gastvrijheid. Ik twijfel nog over de titel: ‘preventing the sharp from being sharp’ of ‘soft in the middle’

    3-Kinke-Kooi-installatiefoto

    Hoe ziet je atelier er uit?

    (meer…)

  2. Nieuwe editie: Nimbus WLA van Berndnaut Smilde

    Leave a Comment

    Zou je iets kunnen vertellen over het ontstaan van de nieuwe Nimbus-editie bij de Westergasfabriek?
    Ik vond het belangrijk dat er een verband is tussen We Like Art en het werk. De Westergasfabriek, en specifiek het Machinegebouw is een locatie geweest voor de tentoonstellingen van We Like Art en een prachtig industrieel gebouw. Al snel kwam de bijbehorende kleine kapel naar voren omdat ik een intieme ruimte geschikt vond voor een kleiner formaat editie. Het is een smalle hoge ruimte met roestige en afgebladderde muren, een houten plafond en drie hanglampen op de plek van het denkbeeldige altaar. Onder de lampen en de hoge zijramen moest de wolk komen en ik wilde zoveel mogelijk met natuurlijk licht werken.

    De zon komt in de ochtend net binnen en beweegt zich langs de zijramen naar de achterkant. Op deze 4e september wisselden bewolking en zon voortdurend elkaar af zodat we een fantastische keuze aan schilderkunstige lichtsituaties hadden. Uiteindelijk kies ik voor dat beeld waarin volume, vorm, hoogte en licht de juiste relatie met de ruimte aangaan.
    Elke wolk zou je kunnen zien als een overwinning op een ruimte, waarin je de ruimte toont door middel van een idee, als tegenhanger van de wetmatigheid van die ruimte. De foto fungeert als document van de wolk die daar heeft plaatsgevonden en inmiddels weer verdwenen is. ‘Nimbus’ bevindt zich daarmee vooral in de verbeelding van de beschouwer.

    De nieuwe editie Nimbus WLA (2017), hoogwaardige piezografie print, oplage 50, 36 x 39 cm (inclusief kleine witrand)

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Vluchtigheid, dualiteit en momenten van transitie komen steeds terug.

    Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    Ik ben opgegroeid in Hoogezand en heb gestudeerd in Groningen.

    Wat inspireert je?
    Wat als … ?

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    Het begint meestal met een idee dat je gewoon wilt zien voor je zelf en daarvoor zul je het moeten maken. Ik ga dan vrij pragmatisch te werk. Informatie zoeken, materiaal verkrijgen en bouwen en testen. Andere ideeën sluimeren een beetje en worden aangewakkerd door een tekst, omgeving, materiaal of dat ‘Lego’ stukje waarnaar je eigenlijk niet opzoek was – maar wat wel heel goed past.

    Hoe ziet je gemiddelde werkweek er uit?
    Het gemiddelde van de laatste 3 jaar komt neer op 2 dagen e-mailen, 1 dag werken in het buitenland, 2 dagen voorbereiding voor een project/opdracht of tentoonstelling en 1 dag produceren.

    Kun je voor ons je studio omschrijven?
    Achter de grijs-oranje deur in het kantoor van We Like Art bevindt zich mijn atelier, een betonnen ruimte zonder ramen, vrij hoog maar op de begane grond.

    Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
    Slechts op bezoek zijn 2 grote neon bakletters en 1 cijfer.

    Werk je graag met muziek of in stilte?
    Ik werk graag met muziek maar bijna altijd in stilte gek genoeg.

    Waar streef je naar in je werk?
    “I love it when a plan comes together”.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
    Ja, sommige werkjes zijn gewoon te mooi.  Ik heb werken geruild of gekocht. Onder andere van Niels Post. Pascal Bastiaenen, Celine van den Boorn, Marielle Buitendijk, Thijs Ebbe Fokkens, Oscar Lourens en Andreas Kempe.

    De foto die Berndnaut en zijn team maakte van een nieuwe Nimbus in de kapel van het Machinegebouw van de Westergasfabriek verschijnt bij ons als speciale editie. We zijn heel blij dat we dit geweldige beeld hier kunnen brengen.

    Nimbus WLA (2017), hoogwaardige piezografie print, oplage 50, 36 x 39 cm (inclusief kleine witrand), beeld: 32 x 35 cm, € 450,-

    We behandelen de mails op volgorde van binnenkomst, we houden dat nauwkeurig bij.

    UPDATE: de editie is nu uitverkocht, het is heel snel gegaan. Sorry als je net misgegrepen hebt.

    Over de lijst: Het werk kan ingelijst worden met museumglas, zoals op bijgaande foto, dit kost € 120,- extra, het kan dan ingelijst opgehaald worden bij ons in Amsterdam (het kan helaas niet ingelijst verzonden worden).

  3. Kleine landschapjes in olieverf van Sharon van den Berg

    Leave a Comment

    Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    Ik ben geboren in Den Haag in 1969 en ben na mijn middelbare school eerst naar Spanje gegaan om Spaans te leren. In 1995 ben ik afgestudeerd aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Tijdens de academie ben ik op uitwisseling naar Athene geweest, een hele inspirerende periode die veel invloed heeft gehad op mijn werk. Op dit moment woon en werk ik in Amstelveen.

    Kun je ons vertellen hoe de serie Picturepaintings zijn onstaan?
    In 2001 vertrok ik met mijn gezin naar Zuid-Spanje om daar een half jaar te gaan schilderen in een huis op het platteland. Ik had daar een prachtige ruimte met uitzicht op de landerijen en de rivier. Alleen kwam er niks uit mijn handen. Ik kreeg gezondheidsklachten en was zwaarmoedig. Toch ging ik daar elke dag zitten in de hoop dat ik tot iets kwam.

    Ik werkte destijds vooral vanuit mijn hoofd, naar iets dat ik gezien had. Het schilderij kon dus nog alle kanten op en met die onzekerheid kon ik blijkbaar niet omgaan toen. Uit pure wanhoop om toch iets te doen ben ik de foto’s die ik altijd al nam tijdens reizen, van wegen en gebouwen, gaan schilderen. Op een te behappen formaat; 18 x 24 cm. En dat werkte, ik maakte in ieder geval íets.

    In eerste instantie waren ze vrij grof en pasteus geschilderd met grote kwast, later werden ze teken-achtiger en leger, vooral in de periode dat ik tegelijkertijd werkte aan een serie kleine potloodtekeningen (‘Badgasten’ waar ook een boek van verschenen is).

    Ik ben deze Picturepaintings zoals ik ze ben gaan noemen altijd blijven maken, naast ander werk, en ik kan er veel in kwijt. Het is inmiddels een enorme reeks geworden. De foto’s die ik gebruik zijn van bewust gekozen onderwerpen maar met de onbeduidendheid van simpele snapshots.

    Fragmenten van buitenwijken, straten en wegen die leiden naar uiteindelijke bestemmingen. Het zijn plekken en gebouwen, (veelal in Spanje, maar ook bijvoorbeeld Athene en Argentinië) van ‘in het voorbij gaan’, die door niemand lijken te worden opgemerkt. Door ze te schilderen geef ik ze alsnog een podium.

    Welke thema’s zijn belangrijk in je werk en onderzoek?
    Ik vond mezelf altijd een verzamelaar maar bewaarster komt dichter in de buurt. Vanuit het bewaren, het koesteren van herinneringen, foto’s, teksten, details en dingen die ik vind ontstaat mijn werk.

    Compleet willen zijn, alles is belangrijk, alles is te benutten en gewone en alledaagse dingen geef ik een podium. Elk project heeft een andere verschijningsvorm en formaat. Op dit moment werk ik aan mijn tweede boek ‘Literal Memories’, 47 tekeningen/collages in oude lijstjes, gebaseerd op flitsen van herinneringen uit mijn vroege jeugd die ik combineer met korte teksten. Een aantal werken uit deze reeks liet ik afgelopen voorjaar zien in het Cobra Museum voor Moderne Kunst in Amstelveen.

    Wat inspireert je?
    Architectuur in zuidelijke landen als Spanje en Griekenland. Taal; woorden en zinnen die ik overal vandaan haal en gebruik in mijn werk. Mijn atelier waar altijd wel iets te doen is. Maar ik kan ook erg geïnspireerd raken door een goede tentoonstelling. Afgelopen zomer heb ik in Oslo veel werk van Edvard Munch gezien, daar kan ik echt lang op teren en aan terug denken.

    Kun je iets vertellen hoe je begint aan een nieuw werk?
    Ik gebruik verschillende media en technieken afhangende van waar het medium om vraagt. Bij mijn serie Picturepaintings gaat het als volgt; ik schilder een aantal doekjes met acrylverf in een willekeurige kleur, soms laat ik ze wit. Het kan zijn dat de ondergrond nog te zien is in het uiteindelijke resultaat.

    Ik heb stapels foto’s waarvan ik er eentje uit kies. Mijn kleurgebruik ontstaat heel intuïtief; verftubes en hoopjes olieverf liggen door elkaar op en rond mijn palet, daar pak ik vrij lukraak een kleur uit. Meestal zet ik met een aantal streken de eerste contouren neer en ga dan verder aan een ander werk. Later ga ik er dan weer mee aan de slag, het kan zo zijn dat het doekje al vrij snel af is maar soms werk ik maanden aan een werk en als ik er helemaal niet uitkom zet ik het voor onbepaalde tijd weg totdat ik weet wat ik ermee moet.

    Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
    Rond 9.30u ben ik op mijn atelier. Ik doe de kachels aan, zet thee en de radio aan en ga ‘scharrelen’; rommelen, klusjes doen. Meestal ga ik vervolgens een tijdje tekenen, terwijl ik af en toe opkijk naar de schilderijen die tegenover mij aan de wand hangen en waar ik nog wat mee moet, ik probeer uit te vogelen wat er nog aan schort.

    Aan het einde van de ochtend zet ik de radio uit en een cd op of helemaal niks en ga dan tot het begin van de avond schilderen, als het kan werk ik door en eet ik wat op mijn atelier. Als ik mijn kwasten schoonmaak zet ik meestal de radio weer aan of een lekkere cd op.

    Kun je voor ons je atelier omschrijven?
    Mijn atelier zit in een mooi oud schoolgebouw met uitzicht op de kerk en het schoolplein. Er is een vide in gebouwd die dienst doet als opslag en waar ik een tafel heb staan waar ik tekeningen inlijst. Beneden, haaks op het raam, staat een tafel waar ik mijn collages en tekeningen maak, omringd door alles wat ik daarvoor nodig heb. Ik kijk vanaf deze plek naar mijn ezel en wand met schilderijen.

    Er staat nog een grote tafel die te vol staat om aan te werken. De wanden die de vide ondersteunen hangen vol met tekeningen, woorden en zinnen. Verder ben ik een verzamelaar van boeken en van alles en nog wat: die liggen verspreid door het hele atelier en uitgestald in een oude vitrine. In mijn atelier heb ik bewust geen internet zodat alle aandacht naar mijn werk kan gaan.

    Kun je drie ongewone items opnoemen in je studio?
    Er staat een speelgoedafwasmachine die op batterijen werkt. Een verzameling lege bellenblaas flesjes, neergezet op kleur. Mijn kwasten staan in potten op het karretje dat uit de kapsalon van mijn moeder komt en dat later bij ons thuis nog jaren dienst heeft gedaan toen mijn moeder kapte aan huis. Tussen de wieltjes zitten nog steeds allerlei haren uit die tijd onwrikbaar vast.

    Met welk materiaal werk je graag?
    Voor de schilderijen; olieverf op linnen of hout. Voor tekeningen en collages; papier, oude prenten, borduursels, potlood, inkt, nagellak, gouache etc.

    Waar streef je naar in een werk? Wanneer is een werk af?
    Dat het van mij is. In de meeste gevallen weet ik intuïtief wel dat iets af is. Soms maak ik in een werk een nieuwe ontwikkeling door en kan het zijn dat het tijd nodig heeft om in te zien dat het al af is.

    Heb je zelf werk van collega kunstenaars?
    Ja, van bevriende collega-kunstenaars – onder andere van Roman Wolgin, Agnes de Wit en Marijke van Oostrum, maar ook werk dat ik tegenkom bij kringloopwinkels. Ik vind het fijn om het om me heen te hebben en naar mooie dingen te kijken.

    Een aantal schilderijtjes van Sharon van den Berg staan in onze webshop, klaar om te bestellen (zie onder). Wil je meer werken zien? Dat kan – mail ons en we sturen je graag een overzicht. Je ontvangt bij aankoop het bijzondere Badgastenboek (ter waarde van 35 euro) cadeau.

  4. Het grijze rivierenland van Linda Arts

    Leave a Comment

    Arts schildert staand, het doek ligt plat op een tafel, zodat de verf in elkaar kan overvloeien. Afstand nemen van het werk is bijna niet mogelijk tijdens het werken, en eenmaal droog en opgehangen op een muur in haar atelier kunnen precisie en de charme van onregelmatigheden haar nog steeds verrassen.

    Een wereld waarin oneindig veel schakeringen van zwart en wit domineren, met al het grijs daartussen maar waarin ook af en toe een kleur de aandacht trekt.

    Arts heeft een sterk eigen domein weten te creëren waarin ze ruimte naar een andere dimensie vertaalt. Daarin speelt de factor tijd een rol, omdat ruimte en tijd vrijwel altijd gelinked zijn. Wie een ruimte betreedt beweegt zich. En wie beweegt, beweegt zich zowel van A naar B als van het ene moment naar het andere. Dat kan heel fysiek zijn of met alleen de ogen, maar waar bewogen wordt, zijn altijd ruimte en tijd in het spel. Linda Arts weet langs beide assen het oog van de kijker te laten ervaren wat voor een rijkdom aan ruimte en tijd in een plat vlak kan ontstaan.

    De kern van haar manier van werken ligt bij Linda Arts in het verbinden van uitersten. Die zijn breed te karakteriseren als horizontaal en vertikaal, licht en donker, ruimtelijk en vlak, glanzend en mat, maar ze liggen ook besloten in haar manier van werken. De werken zijn niet alleen het resultaat van een systematische aanpak, waarbij de structuur van te voren wordt bepaald, maar ook van intuïtie en verwondering over wat zich tijdens het schilderen aandient.

    Door hun subtiliteit laten de schilderijen van Arts zich niet in een afbeelding vangen. ‘Der liebe Gott steckt im Detail’ zei Aby Warburg, een van de grondleggers van de kunstgeschiedenis, bijna een eeuw geleden al. Die constatering is niet alleen van toepassing op de schilderijen, maar ook op het grafisch werk en de murals die Arts maakt; ze laten zien hoeveel ‘weinig’ kan inhouden.

    Linda Arts werd in 1971 geboren in het rustieke land van Maas en Waal maar woont en werkt al jaren in Tilburg. Ze rondde in 1995 haar opleiding af aan de Tilburgse Academie voor Beeldende Vorming.

    Het oeuvre van Arts is breed en bestaat naast uit (olieverf)schilderijen ook uit grafiek, lichtinstallaties en muurschilderingen die Arts op locatie vervaardigt. Aan de hand van eerder gemaakte werken maakt Arts schetsen en tekeningen waaruit vervolgens weer nieuw werk ontstaat. Voor haar muurschilderingen of ruimtelijke installaties vervaardigt ze precieze maquettes op schaal waar ze al schetsend op verder borduurt. Een proces dat ze net zolang doorzet tot er iets concreets ontstaat.

    Haar werk heeft, door haar aanpak, grote onderlinge verwantschap en herkenbaarheid. Alsof het in zichzelf reïncarneert, – loskomt maar toch ook weer niet – en wij een continue wedergeboorte aanschouwen. Haar werk mag in eerste instantie zakelijk lijken maar blijkt bij nadere beschouwing altijd verrassend persoonlijk en warm. Een minimalist van de subtiel romantische soort, stelt ze zelf wel eens lachend.

    Arts zoekt de ruimte in het ritme, zonder daarbij haar hang naar verstilling en eenvoud te compromitteren. Ook het meditatieve van het maken, het aanbrengen van laag na laag, moeten voor haar zichtbaar liefst voelbaar blijven. Omdat je niet meteen weet wat je ziet, kan een schilderij of een muurschildering van haar hand zich voordoen als een vorm van optisch bedrog. Maar die ritmische aaneenschakeling van wit en zwart, het tasten tussen licht en donker staat bij Arts voor zoveel meer dan dat.

    Het is een appèl op het kijken. In dit alles zit ergens ook haar hang naar de grijstonen van het oer-Hollandse rivierenland, haar geboortegrond, wij voeren langs de bedding van de Waal en het even vertrouwde als immer veranderende wateroppervlak.

    Haar gemiddelde werkdag kent, als er geen sprake is van een aaneengesloten werk- en projectperiode elders, een veelal vaste routine. De ochtenden zijn gewijd aan organisatorische regeldingen met daarop volgend een vrij geroosterde middag om te werken in haar atelier.

    Haar atelier is een klein wevershuisje grenzend aan de tuin van haar jaren dertig woning in de Tilburgse binnenstad. Een stek waar het na jaren werken enigszins woekeren met ruimte is. Alle hoeken en gaten in het huisje zijn inmiddels benut en hebben een aan kunst gewijde bestemming. Van zolderopslag voor groot grafiek tot een gereedschapskamer alias lijstenmakerij, een overloop met ijzeren papierladen kasten, een klein drukpersje en een (kunst)boekenkamer.

    Het atelier op de begane grond herbergt, naast de vele doeken en maquettes, ook een aantal interessante artefacten die de kunstenares in de loop der jaren kreeg of bemachtigde en artistieke of sentimentele waarde hebben. Zoals een achttiende eeuwse Schotse leergebonden bijbel, een authentieke Aboriginal ‘ketting’ en een mensenschedel in een stolp. Elk artefact met zo zijn verhaal.

    In haar woonhuis heeft Arts vrij veel werk van collega’s hangen. Zoals ze zelf zegt: het is prettig je te omringen met mooie werken van anderen. De meeste werken zijn van collega’s of vrienden waarmee is samengewerkt in projecten en exposities. Het verzamelen werkt verslavend, een collectie is als een groeiend organisme.

    foto’s: Peter Cox, Jan Mahr, Carl Brunn, Hans de Bruijn

  5. Verwoest Huis Gaza van Marjan Teeuwen

    Leave a Comment

    Twee weken geleden is in Amsterdam-Noord bij Framer Framed de tentoonstelling HOME geopend, met foto’s van Teeuwens laatste project; Verwoest Huis Gaza. De hele zomer nog te zien tot en met 3 september. In de tentoonstelling bij Framer Framed wordt de volledige serie fotowerken van Verwoest Huis Gaza getoond, in combinatie met de gelijknamige film. “Verwoest Huis Gaza is tot stand gekomen vanuit Teeuwens overtuiging dat de mens de polariteit tussen verwoesten en creëren niet kan overwinnen, een thema dat zij in veel contexten van toepassing acht.”

     

    We schreven op We Like Art eerder over haar project Verwoest Huis in de Siberische stad Krasnojarsk:

    “Ze transformeerde daar een volledig huis in een wonderlijke kijkdoos. Wanden, plafonds en vloeren werden in stukken gezaagd om vervolgens gerangschikt op kleur en vorm te dienen als stukjes van een nieuwe setting. Zelfs de houten buitenkant van het huis werd helemaal gestript en vermotorzaagd en binnen opgevoerd in een nieuwe hoedanigheid. Een beetje zoals een varken dat eenmaal geslacht en vermalen vervolgens in z’n eigen darmen geduwd wordt.

    Het resultaat is echt fantastisch, het doet een beetje denken aan die oude prenten van Piranesi (van die doorkijkperspectieven in enorme ondergrondse kerkers en trappenhuizen) maar is toch ook zwaar verwant met het werk van minimalistische kunstenaars van recenter datum. Wat staat na alle sloopwoede en zorgvuldig hergebruik is een serie monumentale foto’s die je, zelfs op klein formaat, doen duizelen. Hier is wat volbracht.”

     

     

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Een gebouw als sculptuur. In mijn werk staan grootschalige architectonische installaties in gebouwen centraal, installaties die daarna worden gesloopt. Op basis van die tijdelijke ingrepen ontstaan autonome fotowerken.

    Tot nu toe realiseerde ik zes installaties: Verwoest Huis (2008), Verwoest Huis Krasnoyarsk (2009), Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat (2010/2011), Verwoest Huis Bloemhof (2012), Verwoest Huis Op Noord (2014), Verwoest Huis Leiden (2015) en Verwoest Huis Gaza (2016-2017).

    Er is maar een kort lijntje van kunstenaars die in gebouwen snijden, kunstenaars die gebouwen perforeren. Gordon Matta-Clark is de pionier van het transformeren van architectuur tot sculptuur. Ook Richard Wilson en Urs Fisher hanteren soms dit medium. Verder is het opvallend stil.

    In mijn werk gaat de constructieve kracht van bouwen hand in hand met de kracht van verwoesting en verval. De aanwezigheid van uitersten: opbouwen – verwoesten, vallen – staan, orde – chaos is in mijn ogen een essentie in de menselijke toestand. Als een duivels conflict. De schrijver Dostojewski stelt dat het overwinnen van deze polariteit het menselijke te boven gaat.

     

    In mijn installaties tonen deze krachten zich in monumentale constructies. Vloeren zijn scheef gezet of verzakken; wanden zijn er deels of volledig uitgeslagen. Vloeren vallen loodrecht naar beneden (en worden zo weer wand) of vallen in een kruis.

    De aangebrachte verwoestingen zijn het uitgangspunt voor het opbouwen van een nieuw artistiek beeld, met sloopmateriaal afkomstig uit de gebouwen. Stapelingen, die zich als een virus door het pand vertakken, bedekken alle wanden of zijn zorgvuldig geordend tot architectonische sculpturen. Alles staat én is scheef.

    Er ontstaat een transformatie van veelal kleine woningen tot één monumentale ruimtelijke ervaring. Mijn werk heeft naast een rauwe beeldtaal van chaos, afbraak en verwoesting, ook een sterk abstract, minimalistisch karakter.

     

    Wat inspireert je?
    Beeldende kunst, architectuur, literatuur, filosofie en muziek. Altijd al voel ik me betrokken bij de wereld, hoe de mens dat doet, samenleven of juist zijn onvermogen om samen te leven. De tegenstelling opbouwen versus verwoesten.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw project?
    Aan elk project gaat intensief overleg met de eigenaar (projectontwikkelaar, woningbouwvereniging of gemeente), ambtenaren van de desbetreffende gemeente (inzake een omgevings- en publieksvergunning), constructeur (constructierapport) en aannemer vooraf.  Ook het aanvragen van subsidie is een onderdeel van het project.

    Het is monnikenarbeid – dit genereert een beeld van de kracht én de schoonheid van zowel opbouw als verwoesting. De meeste fotografen nemen een foto, in mijn werk worden foto’s gebouwd.

     

    Wat was je laatste grote project?
    Verwoest Huis Gaza

    Hoe zag daar je gemiddelde werkdag er uit?
    Bouwen, slopen, breken, stapelen, overleggen, fotograferen, filmen.

     

    Kun je voor ons je werkplek omschrijven?
    Ik werk in gebouwen die na mijn ingreep afgebroken worden. In zulke gebouwen ontstaan mijn fotowerken uit de serie Verwoest Huis. De fotowerken in de Archief-serie realiseer ik op een specifieke locatie of in het atelier.

    Werk je graag met muziek?
    Ik werk het liefst in stilte of met klassieke muziek.

     

    Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
    Alle materialen afkomstig uit gesloopte verwoeste huizen zijn bruikbaar en inzetbaar. En ja, kleurgebruik is belangrijk: witten, zwarten, natuurlijke materiaaltinten.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
    Ja, ik heb een aardige collectie kunstwerken van collega-kunstenaars. Ze vertegenwoordigen voor mij een artistieke rijkdom. Ze inspireren mij.

     

    Bekijk het portret van Marjan Teeuwen uit de reeks Hollandse Meesters door regisseur Rudolf van den Berg

    Onderstaande werken zijn via ons te koop. Wil je meer weten over de afwerking van de foto’s van Marjan Teeuwen? Mail ons – we helpen je graag verder.

    Installatiefoto HOME bij Framer Framed, werk Marjan Teeuwen – Verwoest Huis Gaza, foto (c) Marlise Steeman

  6. Ab van Hanegem – een nieuwe editie en acrylschilderingen op papier

    Leave a Comment

    Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    Ik woon en werk in Amsterdam en Berlijn. In Berlijn woon ik nu al weer een aantal jaren en dat bevalt goed. Ik heb aan de Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost te Breda en aan de Rijksakademie in Amsterdam gestudeerd.

    Wat inspireert je? Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Ik ben altijd gefascineerd geweest door de illusie van ruimtelijkheid op het platte vlak. In mijn eerste werk onderzocht ik het mathematisch perspectief zoals dat in de vroege Renaissance was ontwikkeld. In een daarop volgende reeks werken maakte ik gebruik van andere ruimtelijke constructies, onder andere de isometrie en grids van diagonale en soms golvende rasters. Ze vormden de basis voor architectonische voorstellingen en een Escher-achtig spel met diepte, waarin ‘boven’ en ‘onder’ stuivertje met elkaar wisselen.

    Ook onderzocht ik de schilderkunstige middelen zelf op hun ruimtelijkheid. Zo vroeg ik me af hoe je de achterkant van de kwaststreek zou kunnen schilderen.In mijn recentere werk heeft de ruimtelijkheid niet meer zo’n duidelijke perspectivische richting. De dimensies in mijn werk zijn moeilijk exact te benoemen. Ik leg me toe op ruimtelijke planningen die zijn geïnspireerd op bijvoorbeeld fenomenen uit de topologie, een tak van de wiskunde. In de uitvoering is het de ene keer strak en architectonisch, de andere keer expressief van aard.

    De meest recente werken zijn voornamelijk expressionistisch, het materiaal speelt een grotere rol in de totstandkoming, toch is het vaak als architectuur geconstrueerd.Voor mij vertegenwoordigen deze ‘onmogelijke’ constructies bijzondere ruimtes, ‘denkruimtes’ ook. Ruimtes waarin je behalve met het oog ook in mentaal opzicht oneindig kunt dwalen. Het zijn ruimtes waarin je als kijker wordt opgenomen; ongedefinieerde, virtuele ruimtes waarin je gewichtloos rondzweeft en dobbert als in een bad vol schuim. Dat creëert een gevoel van gelukzaligheid.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk?
    Dat is niet bij elk werk hetzelfde. De ene keer is er een uitgewerkt idee en wordt het geheel ontworpen en getekend. De andere keer komt een idee voort uit herinneringen of foto’s en begin ik direct met verf op doek. Dat zijn de meer expressieve werken. Het doek is wel zorgvuldig geprepareerd.

    Hoe ziet je gemiddelde werkweek er uit?
    De gemiddelde werkweek is vijf dagen per week 8 uur per dag in het atelier werken.- Helaas bij mij geen gemiddelde.

    Kun je voor ons je atelier/studio omschrijven? 
    De studio is momenteel een grote kamer in een appartement in Berlijn. Tot voor kort had ik ook een klassieke schilderstudio in hartje Amsterdam met daklichten. Op het moment wordt er gewerkt aan een nieuw atelier aan de Zeeuwse kust.

    Werk je graag met muziek of in stilte?
    Ik werk bijna altijd met muziek. Voornamelijk jazz (free-jazz) en geïmproviseerde en nieuwe muziek. Dat is voor mij heel belangrijk en inspirerend. Hoe, is moeilijk uit te leggen, daarvoor is het te abstract.

    Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
    Ik werk voornamelijk met acrylverf op canvas. De zware kwaliteit canvas.

    Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
    Het streven is ‘zweven’. Als er een ruimte op het doek is gecreëerd waarin je geestelijk kunt dwalen.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
    Ja, ik heb zeer uiteenlopende werken van collega’s. Een aantal werken onder andere omdat ze zeer eenvoudig en kernachtig zijn. Iets wat ik zelf zelden bereik.

    Kun je iets vertellen over de speciale editie die je voor ons gemaakt hebt?
    De editie is een werk uit een serie acrylschilderijen op papier.
    Voor die serie goot ik eerst vloeibare verf op het papier en smeerde  die uit met een wisser of spatel in een snelle dynamische beweging. Zoals een kalligrafist. Is het resultaat van die handeling ‘bruikbaar’, dan werk ik er verder aan. Er worden vergelijkbare vormen toegevoegd of ‘verbetert’. Dat is eigenlijk een constructie, maar die moet er zo natuurlijk mogelijk uitzien, alsof-ie ook uit de eerste handeling voortkomt. Er moet een soort van sculptuur ontstaan. Het is een piezografie opgeplakt op aluminium met ophangsysteem, een prachtige hoog kwaliteit print.

    Naast deze speciale editie hebben we ook 2 originele werken op papier van Ab van Hanegem. Je bent van harte welkom om deze werken te komen bekijken op ons kantoor in Amsterdam.

    Pakpak #2, acrylverf op papier, 45 x 60 cm, 1.500,-

    Guts #12, acrylverf op papier, 45 x 60 cm, 1.500,-

     

  7. Twee nieuwe edities van Marijn Akkermans

    Leave a Comment

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    Ik werk vanuit een doorlopende stroom van ideeën. Voor mij is de crux dat wanneer ik aan een afzonderlijke tekening begin ik niet overbewust ben van een idee. Dat wat ergens in mijn hoofd resoneert wil ik eruit laten komen tijdens het werken aan de tekening, want dan ontstaan naast mijn eerste ideeën ook nieuwe mogelijkheden. Zo kunnen ideeën en betekenissen gaan schuiven.
    Ik werk tegelijk aan meerdere tekeningen en deze beïnvloeden elkaar onderling.

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Ik houd er in principe niet van om te pinpointen wat ‘thema’s’ zijn in mijn werk, omdat een thema snel te recht omlijnd wordt. Het lukt me ook niet met thema’s te werken. Wanneer ik te concreet wordt in een onderwerp, dan loopt het werkproces vast.

    Dus wanneer ik aan het werken ben denk ik niet in thema’s, maar dan denk ik in het ‘tekenen’. Ik heb een stuk papier voor me; een drager, met een oppervlak en een kader. Ik heb een kwast in de hand en verf, inkt en water op de werktafel. Een opkomend idee is niet cognitief omlijnd, iets dat meteen concreet uitgevoerd kan worden. Het wordt gevonden en gearticuleerd door middel van het tekenen. Is het tekenen zelf een thema te noemen…? De menselijke figuur is altijd een beeldmotief, maar het komt niet tot een resultaat en betekenis zonder het tekenen.

    Dit gezegd hebbende zijn er natuurlijk bepaalde onderwerpen die me interesseren, die hebben vaak te maken met tegenstellingen als mannelijkheid/vrouwelijkheid, jeugd/ouderdom, heteroseksualiteit/homoseksualiteit, individuele/universele beleving, privé/publiek, realiteit/verbeelding. Hiervan is waarschijnlijk het belangrijkste dat het om onmogelijke tegenstellingen gaat. Voor zover je je motivaties echt kunt doorgronden, gaat het voor mij geloof ik vaak over een onoverbrugbare kloof, een tweedeling.

    Waar ben je opgeleid?
    Ik ben afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Arnhem aan de afdeling Vrije Kunst – nu ArtEZ. Daarna heb ik de Dutch Art Institute (DAI) afgerond.

    Je hebt weleens verteld dat je inspiratie onder andere uit Hollywood en comics komt, kun hier iets over vertellen?
    Hollywoodfilms gaan vaak uit van sterke tegenpolen en uitvergrote personages. Veel populaire comics doen het zelfde. Maar ook de meer extreme Men’s Adventure magazines die voor militairen in combat werden geprint. Ik las in mijn jeugd Buck Danny, een pilotenstrip die zich afspeelde tijdens de Koude Oorlog. Alle menselijke complexiteit opgedeeld in tegenpolen, in twee stukken. Misschien wordt de grote kloof tussenin de tegenpolen wel het best zichtbaar via diezelfde tegenpolen en clichés, en is dat hoe wij het kunnen bevatten.

    All About Drawing in het Stedelijk Museum Schiedam (2011). Foto: Gijsbert van der Wal

    Hoelang is voor jou een werk onaf? Want je werkt snel en langzaam tegelijk toch?
    Meestal gaat het snel richting een eindresultaat, maar daar vertraagd het werken. Vaak leg ik het werk weg en pak het er later weer bij. Zodoende kan het een paar maanden duren voor het afgerond is. Ondertussen werk ik ook aan andere tekeningen. In die tijd beïnvloeden de tekeningen elkaar dus nog. Zo hebben de laatste tekeningen ook invloed op eerdere tekeningen in plaats van alleen andersom.

    Is er voor jou zoiets als een gemiddelde werkdag – hoe ziet die er uit? Werk je eigenlijk graag met muziek of in stilte?
    Een dag begint eerst met het uitlaten van Sprotje. Zij is de hond van mij en mijn vriend. Wanneer zij haar lichaamsbeweging en eten heeft gehad kan ik vrij aan het werk! En dan… koffie. Daar begint het werken mee. Dan kijk ik door aantekeningen op mijn laptop, krabbels, notities, tekeningen waarmee ik bezig ben, pak ik er boeken bij of lees artikelen. Dat is een beetje als een monteur in een garage die aan een motor zit te sleutelen. Je kijkt even hier naar, drukt even op die knop, trekt even aan een slangetje, kijkt even naar de voorraad, checkt de olie en schroeft iets aan. En op een gegeven moment ben je volop aan het werk met het geheel van je werkplaats.

    Wel of geen muziek, en welke, hangt meestal af van een stemming. Maar muziek is in mijn huidige atelier soms ook een keuze om de buitengeluiden niet te horen, want ik ervaar die vaak toch niet zo muzikaal als John Cage dat deed ( –;

    Kun je voor ons je atelier omschrijven?
    Ik heb een vrij ruim en licht atelier met grote dakramen. Het is een fijne werkplek.

    Je hebt thuis werk van collega-kunstenaars zagen we, is dat een dagelijks genot? Hoe verhoud je je daarmee?
    Sommige werken zijn van directe collegae / vrienden en dat maakt het ook persoonlijk dat ik werk van hen om mij heen heb. Ander werk is van kunstenaars die ik niet persoonlijk ken. En dat maakt het weer tot een andere ervaring. Minder persoonlijk en meer beschouwelijk.

    De edities die je gemaakt hebt voor We Like Art komen uit een serie. Een gestalte kijkt door een soort tentdoek naar de kijker. Kun je hier iets over vertellen?
    Ik heb in mijn tekeningen het platte vlak, het oppervlak van het papier, betrokken in het beeld – ik wil het oppervlak als realiteit zichtbaar maken. Zo ben ik ook uitdrukkelijker gaan werken met de grenzen van het papiervlak, het kader. Het is nog een modernistisch idee natuurlijk om de drager (het papier in mijn geval) niet slechts te verhullen met een illusie van een getekende voorstelling, maar om (tegelijk) die drager ook aanwezigheid te geven. Zeker papier is van alle fysieke dragers het minst fysiek.

    Impressie van de ingelijste nieuwe editie

    Ik heb vaker in het papieroppervlak een fysieke snede gemaakt en daarin een papieren cut-out van een figuur geschoven. Maar in recente werken heb ik een opening in het oppervlak getekend. Een trompe l’oeil effect eigenlijk, of bedriegertje. Ik heb het vlak in tweeën gedeeld en de breuklijn tussen de twee vlakken trekt open als een te strak gespannen overhemd. In de openingen is een gezicht te zien, of een weggedraaid hoofd en een oorgat –  een gat in een gat. We kunnen niet vaststellen of wij van buiten naar binnen kijken, of dat we van binnen naar buiten kijken. We weten niet of we bekijken, of bekeken worden.

    Impressie van de ingelijste nieuwe editie

    Tijdens het tekenen realiseerde ik me dat er in de vorm van de ‘opening’ gelijkenis ontstond met de vorm van de verschillende versies van Brancusi’s sculpturen ‘Vogel in de ruimte’. Dat roept associaties op met een fallus vorm. In het geval van mijn recente tekeningen (en de twee piëzografieën hiervan) vind ik dat komisch en interessant omdat het een paradox creëert. Een fallus is een concave mannelijke vorm, terwijl de tekening van de ‘opening’ een convexe vorm suggereert. En dus dat de getekende voorstelling niet het enige is dat deze tekeningen kunnen voorstellen.

  8. Zaida Oenema vertelt over haar zoektocht naar verstilling

    Leave a Comment

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    In mijn recente werk zijn thema’s als stilte, concentratie, focus, vorm, herhaling en ritme belangrijk. Er zit een kracht in herhaling (van patronen/het gebruiken van een grid) en in volhouden in het maakproces. Deze elementen gebruik ik mbt mijn huidige zoektocht naar verstilling. Verstilling of stilte voor mijzelf tijdens het maken, maar ook voor de toeschouwer; om een moment tussen hem/haar en het werk zelf te creëren – als een soort woordenloze conversatie.

    Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    Ik ben half Nederlands, half Fins, al ben ik net geboren in Nederland. Tot mijn 5e heb ik in Finland gewoond. Op mijn 17e ben ik terug gegaan om een 1-jarige opleiding kunst en ambacht te doen. Daarna ben ik met wat omwegen terecht gekomen op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, afdeling fotografie (afgerond in 2004). Later heb ik nog een MA fotografie op het St Joost behaald (2009). Ik woon en werk in Den Haag.

    Wat inspireert je?
    Wandelen in de natuur en dan met name in landschappen die leeg of kaal zijn.
    Muziek van bijvoorbeeld Arvo Pärt, kunst kijken en boeken lezen.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    Het wisselt per werk wat mijn uitgangspunt is. De serie Fields is voortgekomen uit mijn serie Yearning. Waar ik in Yearning letterlijk de ruimte (het bos) tekende als ‘ontsnappingsplek’ van alle prikkels uit de samenleving en als een plek waar je stilte kan ontmoeten, zijn de Fields-knipsels meer abstracties van dit verlangen naar stilte en verstilling. Niet zo zeer stilte als het ontbreken van menselijk geluid (wel gepraat, maar niet muziek bijvoorbeeld), maar stilte als een equivalent van (innerlijke) rust en vreugde.

    Stilte als een vorm van leegte waardoor je letterlijk de ruimte hebt om de dingen om je heen waar te nemen en daadwerkelijk te zien/ervaren. Visuele soberheid is hierdoor ook steeds belangrijker geworden voor mij.
    Toch wil ik niet dat mijn werken als pure abstracties gezien worden, maar meer als een gesprek of partituur. Als een compositie met een ‘continuo’ (de basis – het “grid”) erin. De menselijke hand zorgt er wel voor dat er een ‘trilling in de vorm’ ontstaat, omdat ik – hoe perfect ik het ook probeer te maken (of in dit geval te snijden), geen machine ben.

    Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
    Heel standaard van 9-5, momenteel 3 a 4 dagen in de week. Ik start tussen 8:30 en 9:00 met koffie en kijken naar waar ik de vorige keer ben gebleven. Beetje staren en nadenken of de conclusies die ik de dag ervoor heb getrokken nog even logisch lijken. Dan ga ik aan het werk. Ik probeer in de ochtend de computer te vermijden omdat mails, en administratie etc. te veel tijd in beslag neemt en afleidend werkt voor mij. Tussen 5 en half 6 gaat de deur dicht. Soms wil ik nog wel eens ‘s avonds een paar uurtjes doorwerken als ik op dreef ben of iets per se af wil hebben. Dat is dan weer het voordeel van aan huis werken, merk ik nu.

    Kun je voor ons je werkplek/atelier/studio omschrijven?
    Ik ben net na tien jaar 75m2 tot mijn beschikking te hebben gehad verhuisd naar een kamer van 30 m2 welke ook nog aan huis zit (wel tijdelijk). Dus ik moet nog wel even wennen aan de nieuwe werk-situatie en het minder plek hebben. De ruimte is verdeeld door een boekenkast met daarachter mijn (materiaal)opslag. Verder staat er een kast voor pigment/materiaal wat ik vaak gebruik, één kleine ladenkast, en 3 tafels: 1 grote verrijdbare sta-tafel (met grote ladenkast erin), 1 computerbureau met veel zooi en 1 lege tafel waar ik aan kan lezen en schrijven of (kleinere) dingen kan maken. Al werk ik eigenlijk grotendeels op de grond.

    Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
    bosje plastic bloemetjes, ca 80 kilo lood en een klein kitscherig (plastic) reis-icoontje.

    Werk je graag met muziek of in stilte?
    Meestal in stilte.

    Met welk materiaal werk je graag – kleurgebruik is voor jou heel belangrijk?
    Simpele, liefst natuurlijke materialen. Momenteel met papier en potlood (grafiet) en (druk)inkt. Je zou het niet zeggen in mijn huidige werk, maar kleurgebruik is zeker belangrijk. Ik ben dol op kleur en in mijn hoofd is alles kleur, alleen uiteindelijk blijft er meestal alleen (een tint van) wit of grijs over in het werk zelf.

    Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
    Naar verstilling en contemplatie. Structuur en herhalingen zijn voor mij hierin belangrijk. Wanneer een werk klaar is, hangt van de serie af. Bij Fields is het redelijk eenvoudig, omdat ik werk vanuit een een vooropgesteld idee en zelfopgelegde kaders die ik van te voren heb uitgeprobeerd in het klein. Als het papier vol is (en naar tevredenheid ‘gesneden’), is het werk af. Bij andere (huidige) werken ga ik door tot er niets meer valt weg te halen uit het beeld (wat er niet toe doet).
    Uiteindelijk is de balans van wat je nog wel en net niet meer ziet icm eenheid en harmonie van het geheel, doorslaggevend.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
    Ja! Wel te weinig nog, maar daar wordt aan gewerkt. Waarom? Van kunst in mijn huis word ik blij!

  9. Linda Nieuwstad – bloemstillevens van bouwzeil

    Leave a Comment

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Vergankelijkheid, kwetsbaarheid van het leven; in mijn bloemen moet iets van het echte leven in opgesloten zitten. Verwelkte randjes en aangevreten blaadjes vind ik mooier.

    Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    In Benthuizen, vlakbij Zoetermeer. Zoetermeer is in de jaren 70 aangewezen als groeikern van Den Haag. Er werden in hoog tempo grote wijken uit de grond gestampt. Daardoor had de stad een grote mate van uniformiteit waar het gemiddelde gezin een plek vond. Ik heb mij altijd geërgerd aan de eenheidsworst in Zoetermeer; iedereen dezelfde voordeur, iedereen dezelfde decoratie van de Blokker in de vensterbank. Mijn werk is nog steeds een reactie op Zoetermeer; een diepgeworteld gevoel dat het unieke, de afwijking of het abnormale een plaats moet krijgen. En daarom lijken mijn bloemen niet op die van het bloemenstalletje op de hoek van de straat. Die bloemen vind ik niet interessant; ze zijn veel te regelmatig en te perfect. Ik wil bloemen maken met een randje en aangevreten blaadjes. Iets waar je iets van het leven in terugziet, een ziel.

    Ik ben opgeleid in Geografie en planologie (MA), Aki Enschede (bachelor) en Sandberg Instituut Amsterdam (Master of Fine Art)

    Wat inspireert je?
    De wijze waarop de mens door de eeuwen heen bloemen heeft afgebeeld. En vragen waar ik me mee bezighoud: Zijn bloemen decoratie objecten waar we de randjes in ons leven mee opvullen? Zijn bloemen bloemen drager van onze emoties?

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    Meestal heb ik een heel directe inspiratiebron die in het uiteindelijke werk ook goed terug te vinden is. Zo heb ik mijn meest recente werk gebaseerd op de geschilderde bloemetjes op 18e eeuws porcelein uit Weesp. Het type bloem en de kleuren die destijds gebruikt zijn, kun je terugvinden in het werk.

    Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
    Halve dag achter de pc, daarna halve dag in mijn atelier

    Kun je voor ons je werkplek/atelier/studio omschrijven?
    Het is een vreemde mix tussen een staalbedrijf (zonder naakte vrouwen aan de muur) en oma’s naaizolder. Geordend, maar soms ook chaotisch.

    Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
    1. twee poppenhuispoppetjes schaal 1:12 die ik soms bij mijn schaalmodellen fotografeer
    2. een kromme holle pijp die ik jarenlang gebruikte als buigijzer. Dit was een oude verwarmingsbuis uit een vorig atelier. Deze is nu zo krom dat ik ‘m niet meer gebruik maar uit nostalgie doe ik er geen afstand van.
    3. een doos met kralenboompjes. Dat was in de hobbysfeer in het begin van de jaren 90 een rage; van kleine kraaltjes boompjes maken. Ik koop ze op marktplaats omdat ik zo zo aandoenlijk handgemaakt vind.

    Werk je graag met muziek of in stilte?
    Beiden, als er muziek aanstaat is het klassieke muziek, radio 4

    Met welk materiaal werk je graag?
    Met staal, wol en pvc. Kleurgebruik is heel belangrijk.

    Wanneer is een werk voor jou af?
    Als het een ziel heeft gekregen. Het moet gaan leven, dan is het goed.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
    Jazeker, meestal omdat ik in die werken een parallel zie met mijn eigen leven, of er eindeloos in kan wegdromen.

    fotografen:
    tentoonstelling 1: Gert Jan van Rooij
    tentoonstelling 2: Kevin Rijnders
    tentoonstelling 3: Ilco Kemmere

     

  10. Interview met Marjolijn de Wit

    Leave a Comment

    Zonder-titel-oil-on-canvas-2014-190-x-120-cmHa Marjolijn, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Ik laat een groot schilderij (190 x 120 cm) uit 2014 en een recenter klein schilderij (40 x 30 cm) uit 2016 zien. Bij beide schilderijen zie je losse onderdelen van keramiek die over een foto zijn geplaatst. Voorafgaand aan de schilderijen maak ik schetsen in de vorm van 3 dimensionale collages. Ik voeg stukken keramiek toe aan afbeeldingen uit tweedehands boeken. De keramische onderdelen verwijzen naar hedendaagse gebruiksvoorwerpen en architectuur, maar roepen ook het oude en historische op. In de schilderijen versmelten deze lagen.

    Marjolijn de Wit 2

    Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in wat wij als mensen achterlaten en hoe dat in de toekomst geïnterpreteerd wordt. Ik stel me bijvoorbeeld een museum voor archeologie voor dat is vernietigd. Artefacten en constructie materialen zijn daardoor hopeloos door elkaar geschud. Hoe zouden deze overblijfselen worden geïnterpreteerd bij een opgraving? Wat voor verhalen, verklaringen, mythes, maar ook misvattingen zullen er ontstaan wanneer onderzoekers deze onderdelen door hun handen laten gaan? In mijn collages rangschik ik deze onderdelen opnieuw en kom zo tot andere scenario’s.

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    Het schilderen verhoudt zich bij mij altijd tot collage. Schilderen is voor mij niet alleen het vertalen in verf. Ik benader het maken van de collages of meer ruimtelijke installaties ook op een schilderachtige manier. Verf is materie die voor mij totaal abstract is. Ik stuur de verf, maar de verf stuurt mij ook. Ik vind het mooi dat je het materiaal nooit volledig kunt controleren en dat die strijd zichtbaar is in het werk.

    03_atelier_portret Marjolijn de Wit

    Hoe ziet jouw gemiddelde atelierdag er uit?

    Meestal probeer ik van tevoren te plannen wat ik ga doen. Ik zorg dat mijn schetsen klaarliggen en het juiste doek klaar staat. Ik begin dan met het mengen van een aantal kleuren. Ik ga met mijn koffie en schetsen op enige afstand voor het doek zitten en neem de tijd om te bedenken in welke lagen ik het doek wil gaan opzetten. Omdat ik nat in nat schilder is het van belang dat de basis er in twee dagen op staat. Ik moet een aantal uur achter elkaar uiterst geconcentreerd kunnen werken en zorg ervoor dat ik niet gestoord kan worden. Als ik het atelier verlaat, zet ik het schilderij zo neer dat dat het eerste is wat ik zie als ik de volgende dag binnenloop. Zo’n confrontatie zorgt ervoor dat ik in een oogopslag zie wat er nog niet goed is aan het schilderij.

    Hoe vind je het dat je werk straks te zien is samen met 60 collega-schilders?

    Het lijkt mij heel mooi om een soort overzicht te krijgen van wat er nu binnen de schilderkunst leeft.

    04_De Beuk Erin_foto door Wil Groenhuijsen- 01

    Heb je nog mooie plannen voor de komende tijd?

    Nog t/m 15 mei is mijn werk te zien in de tentoonstelling NO COVER IMAGE bij Arti et Amicitiae in Amsterdam (met Stephan Jaeschke, Laurent Proux, Tillmann Terbuyken, Marjolijn de Wit, Thijs Rhijnsburger, Arthur Stokvis, Bonno van Doorn).
    T/m 29 mei is mijn werk nog te zien in Het Mondriaanhuis in Amersfoort.
    14 mei opent een duotentoonstelling (met Celine van den Boorn) bij Rento Brattinga galerie in Amsterdam. Binnenkort begin ik aan een nieuwe serie werken voor een duo tentoonstelling (met Wafae el Keriasti) bij De Nederlansche Bank (oktober 2016).

    Marjolijn de Wit – binnenkort te zien dus bij Lust for Life in de Westergasfabriek. We willen met de tentoonstelling laten zien hoe goed de schilderkunst er anno 2016 voorstaat: alive and kicking – dat blijkt op de dagelijkse werkvloer van veel ateliers en is te zien in de galeries.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Affiche Sigrid Calon
    Lust For Life, Painting Today | 21 – 24 april

    Locatie: Westergasfabriek, Machinegebouw, Pazzanistraat 8, Amsterdam

    Openingstijden: Donderdag 21, vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 april 2016 geopend van 11.00 tot 19.00 uur, entree 5 euro.

    De tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Westergasfabriek, JurLights, IJM Colour, Budweiser Budvar en alle galeries en kunstenaars.

  11. Interview met Sarah Verbeek

    Leave a Comment

    Sarah Verbeek 1Ha Sarah, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Een schilderij en een tekening. Ze gaan allebei over een bepaald effect van licht.In het schilderij is het een schaduw die over een vorm en de achtergrond heen valt. In de tekening gaat het over een transparante vorm en blokkeren de blauwe vormen het licht. Waar ze achter de transparante vorm doorlopen zijn ze nog als silhouet zichtbaar. Wat ik belangrijk vind is dat de schaduw, of (in het geval van het silhouet) het silhouet, niet een laag eroverheen is, maar een kleur.

    Sarah Verbeek werk op papier

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    Ik houd ervan als er veel geschilderd is aan een schilderij, als het goed gedaan is, met skills, en dat ik het niet meteen snap maar het direct mijn verbeelding aanspreekt.

    Als ik aan een schilderij begin heb ik nog niet een heel uitgewerkt plan. Meer een fenomeen wat ik wil uitproberen. Al schilderend kom ik er dan achter wat er aan moet gebeuren. Ik probeer daarbij open te staan voor wat er ook maar in me opkomt. Ik wil voorbij aan mijn beperkingen en probeer altijd alert te blijven dat dingen nog extremer kunnen. Ik kijk altijd of ik dingen anders kan doen dan hoe ik het eerder deed en soms gebruik ik wel dingen die ik in een vorig werk heb ontdekt. Door het ene kom ik weer op ideeën voor het volgende. De werken op papier geven me wel soms een idee voor een schilderij. Maar het vergt een totaal andere aanpak: op papier of schilderij. Dus als ik iets wil schilderen wat ik eerder al op papier heb gedaan is het niet gezegd dat dat werkt.

    Hoe ziet jouw gemiddelde atelierdag er uit?

    Veel in tubes knijpen, schilderen, schrijven en schetsen en werken op papier.

    studio Sarah Verbeek

    Hoe vind je het dat je werk straks te zien is samen met 60 collega-schilders?

    Ik ben benieuwd! Het wordt wel druk denk ik, veel verschillende visies op schilderen.

    Lust for Life heet de tentoonstelling – kun je je daar in vinden?

    Het klinkt goed. Het is energiek en positief.

    Heb je nog mooie plannen voor de komende tijd?

    Het eerstvolgende is een solotentoonstelling in Villa de bank in Enschede. De opening is 10 juni (iedereen is uitgenodigd!). Het is een heel mooie ruimte en groot ,dus ik kan echt veel nieuw werk laten zien. En daarna heb ik tentoonstellingen in London, New York en Tokyo.

    Sarah Verbeek – binnenkort te zien dus bij Lust for Life in de Westergasfabriek. We willen met de tentoonstelling laten zien hoe goed de schilderkunst er anno 2016 voorstaat: alive and kicking – dat blijkt op de dagelijkse werkvloer van veel ateliers en is te zien in de galeries.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Affiche Sigrid Calon
    Lust For Life, Painting Today | 21 – 24 april

    Locatie: Westergasfabriek, Machinegebouw, Pazzanistraat 8, Amsterdam

    Openingstijden: Donderdag 21, vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 april 2016 geopend van 11.00 tot 19.00 uur, entree 5 euro.

    De tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Westergasfabriek, JurLights, IJM Colour, Budweiser Budvar en alle galeries en kunstenaars.

  12. Interview met Marijn van Kreij

    Leave a Comment

    01-marijn-van-kreij-wlaHa Marijn, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Er zullen twee collages te zien zijn. Untitled (Silver Jews, Pablo Picasso, I passed out) uit 2014 is voor mij een belangrijk werk omdat het één van de eerste collages was waar later een hele serie uit voortkwam. Die serie was afgelopen jaar te zien in de tentoonstelling Range Anxiety bij andriesse eyck galerie. Mijn subtitels verwijzen meestal naar de bronnen van een werk, zo is ‘I passed out on the 14th floor’ bijvoorbeeld de openingszin van het nummer Dallas van Silver Jews. De andere collage Untitled (Punch, Private & Confidential, Hij is niet thuis) uit 2015 vond ik daarbij een passend tweede werk. Er spreekt een verlangen naar afwezigheid uit bij beide werken, maar dat is iets wat ik pas achteraf kan constateren.

    02-marijn-van-kreij-wla

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    (meer…)

  13. Interview met Derk Thijs

    Leave a Comment

    DT_2015_re_03_dt_paiHa Derk, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Twee kleine schilderijen, getiteld Figure (green) en Figure (brown). Het zijn voorstellingen van mensen in de natuur. Een heel klassiek motief dat zowel een herinnering als een belofte lijkt in te houden, maar het gaat ook over ergens zijn en proberen ergens volledig te zijn.

    Derk Thijs

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    Een zinvolle en complete verbinding maken met de wereld. Zoeken naar een beeld van geluk. Zoeken naar iets dat dichterbij is dan het verbale. Levensonderhoud.

    Derk_Thijs Studio.jpg

    Hoe ziet jouw gemiddelde atelierdag er uit?

    Ik kreeg vorig jaar het gevoel dat mijn atelierdagen te gemiddeld werden. Toen heb ik mijn atelier opgezegd en een tijdje buiten gewerkt, op telkens andere plekken. Nu heb ik een atelier in de buurt van de zee. Ik ben bang voor routine, geloof ik. Alles gebeurt maar 1 keer en dat is mooi.

    Hoe vind je het dat je werk straks te zien is samen met 60 collega-schilders?

    Leuk.

    Lust for Life heet de tentoonstelling – kun je je daar in vinden?

    Ik weet niet of kunst uit levenslust voortkomt, soms lijkt ook het tegendeel waar te zijn, dat het voortkomt uit een voorbehoud om mee te doen aan het leven. Maar als een schilderij lukt, is dat wel een lust for life sensatie!

    Heb je nog mooie plannen voor de komende tijd?

    Ik ga een grote plafondschildering maken bij het nieuwe station in Breda, dat ben ik momenteel aan het voorbereiden.

    Derk Thijs – binnenkort te zien dus bij Lust for Life in de Westergasfabriek. We willen met de tentoonstelling laten zien hoe goed de schilderkunst er anno 2016 voorstaat: alive and kicking – dat blijkt op de dagelijkse werkvloer van veel ateliers en is te zien in de galeries.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    portret_Derk_Thijs

    Affiche Sigrid Calon
    Lust For Life, Painting Today | 21 – 24 april

    Locatie: Westergasfabriek, Machinegebouw, Pazzanistraat 8, Amsterdam

    Openingstijden: Donderdag 21, vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 april 2016 geopend van 11.00 tot 19.00 uur, entree 5 euro.

    De tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Westergasfabriek, JurLights, IJM Colour, Budweiser Budvar en alle galeries en kunstenaars.

  14. Interview met Marie Aly

    Leave a Comment

    Marie Aly LesulaLesula (2013), oil paint on wood, 43 x 33 cm

     

    Untitled Marie Aly

    Untitled (2014), oil paint on canvas, 130 x 95 cm

    Ha Marie, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    I am showing several portraits from the last 2 years: Lesula, Lev, Raban and Untitled. My paintings originate from a process where intuition is the most important precept, and in which the image pushes itself forward during the act of painting.

    I find concrete incentives and themes to start painting in magazines, on record covers or in other media. Formal principles, such as colour and composition, just like the content, which implies a specific subject, further determine the development of the image.

    The fact that I don’t make any sketches, means my paintings have a history of many painterly layers and decisions, of thick lines and details carried out to extremes, a history of possibilities and impossibilities.

    Marie Aly Jesus Freak

    Jezus Freak (2010), oil on canvas, 60 x 50 cm
    (meer…)

  15. Interview met Willem Weismann

    Leave a Comment

    1-Willem-Weismann

    Reading about metaphors (2015), olieverf op doek, 60 x 50 cm

    In aanloop naar de tentoonstelling Lust for Life, Painting Today vragen we een aantal van de deelnemende kunstenaars naar het werk dat zij gaan tonen. Dit keer graag je aandacht voor Willem Weismann (1977). Weismann zat op de Hogeschool van de Kunsten in Arnhem en rondde in 2004 zijn master af aan Goldsmith College in Londen, waarna hij in Londen is blijven wonen. Zijn werk is zowel in Nederland, Engeland en andere Europese landen getoond. In 2015 won Weismann de East London Painting Prize.

    Ha Willem, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Twee kleine schilderijen uit een serie werken die ik vorig jaar maakte over lezers geabsorbeerd door hun boeken, namelijk reading about metaphors en reading about the subconscious. Deze werken gaan over de vertraagde communicatie tussen maker, werk en toeschouwer. Het boek heeft de rol overgenomen van een schilderij en het verborgen figuur is een portret van de toeschouwer.

    Willem-Weismann-2

    Reading about the subconscious (2015), olieverf op doek, 60 x 50 cm

    Het is een soort doorgeefluik: ik weet nooit wie er later naar mijn werk zal kijken als ik het maak en andersom zien toeschouwers alleen het eindresultaat. Daarnaast vind ik de intense concentratie van lezen een mooi ideaalbeeld van hoe ik graag zou willen dat mensen zich tot mijn werk verhouden.

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    (meer…)

  16. Interview met Albert Goederond

    Leave a Comment

    1-Albert-Goederond-Minervalaan-2

    Minervalaan (2013), Pyrography, acryl, lak, multiplex, 2 zijdig-paneel, 28 x 25 x 0,6 cm

    Goederond viel ons vorig jaar op toen hij een selectie van zijn waanzinnig intense werken toonde bij galerie Fons Welters. In de Playstation-voorruimte hingen een reeks kleine ongewone paneeltjes die op ons grote indruk maakten met hun losgezongen gekte, kleur en kalligrafie.

    2-Albert-Goederond-Full-Moon-betumenised-1

    FULL MOON (betuminized) (2015/2016), Pyrography, acryl, lak, multiplex, 76 x 76 x 0,8 cm

    Ha Albert, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Er zijn verschillende werken van mij te zien, waaronder Full Moon (bituminized), Minervalaan, Celebration en Good & Evil. Full Moon (bituminized) is een paneel in mijn maximale afmeting, uit een serie van zeven geasfalteerde manen, die de grenzen verkent tussen kunst in de openbare ruimte, kosmologie en ruimte-industrie.

    (meer…)

  17. Interview met Eva Räder

    Leave a Comment

    Eva Raeder 2 Vogel auf Fels

    Vögel auf Fels (2014), oil on canvas, 50 x 40 cm

    Haar schilderijen zijn soms complex en volledig doorwerkt en omgeploegd. Andere werken lijken in 1 sessie van een aantal gebaren klaar. Je kunt soms het aantal kwaststreken tellen. Werk dat virtuoos en stroef tegelijk is en heerlijk intens geschilderd – het knalt ondanks zijn bescheiden formaat van de wand. Er sluimert een uiterst persoonlijk universum door haar werk dat je niet snel loslaat.

    Eva Raeder hand with dice, 2007, 30x40cm, mixed media on canvas Kopie
    Hand with dice (2007), acrylics on linen, 30 x 40 cm

    Ha Eva, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    I will show some work from the past years which connects in a good way. Each painting is a little universe for itself, a “silent poetry”

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    Painting is a door that opens up to both the inside and the surrounding world.

    Studio 2016 Eva Rader

    Studio Eva Räder 2016

    (meer…)

  18. Interview met Janine van Oene

    Leave a Comment

    Janine van Oene Copycat 2016
    Copy Cat (2016), olieverf op doek, 190 x 150 cm

    Ha Janine, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Copy Cat en Lush. Copy Cat is een van mijn lievelingsschilderijen, maar past denk ik iets minder goed bij mijn andere werk. Het verwijst naar de vele boeken die ik ooit verzamelde van bijvoorbeeld katten en bloemsierkunst. De letter ‘J’ spreekt voor zich en dat bij elkaar maakt dit een werk waarmee ik me nauw verbonden voel.

    Lush kun je zien als een detail, een close-up van geschilderde ruimtelijkheid, waarbij je je bevindt tussen de losjes geschilderde streken en decoratieve elementen. Naast het gebruik van mijn lievelingskleuren vind ik dat beide schilderijen met een juiste mix van aandacht en nonchalance zijn geschilderd.

    Janine van Oene Lush 2016

    Lush (2016), olieverf op doek, 40 x 30 cm

    (meer…)

  19. Interview met Piet Dieleman

    Leave a Comment

    PietDielemanGroot

    Zonder titel (2015-02-002 a+b), 2015, olie verf-tempera op linnen, 2 x 105 x 65 cm

    Ha Piet, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Schilderijen in kleur en grijstonen. De schilderijen zie ik als autonome dingen, als beelden. Om deze te visualiseren gebruik ik kleur en begrippen zoals kopie, origineel en vertaling in grijstinten.

    Eén van de schilderijen is een kopie in grijswaarden van een kleurenreeks die ik steeds vaker gebruik als standaard: violet, geel, oranje, blauw, groen en rood – in deze volgorde.

    PietDielemanKlein

    Zonder titel (2012-02-018), 2012, olieverf-tempera op linnen, 30 x 25 cm

    (meer…)

  20. Interview met Lon Godin

    Leave a Comment

    GodinLon2012Lumen2-web

    NM – Lumen (2012), olieverf op linen, 230 x 150 cm,

    Ha Lon, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Ik laat twee schilderijen zien: NM – Lumen en NM – Lumen – Fringe. Het zijn een grote en een kleine uitsnede van een immense denkbeeldige werkelijkheid. NM in de titel staat voor Nature Morte, het werk gaat over de natuur. De natuur hier opgevat als een constante dynamische transformatie.

    GodinLon0170

    NM – Lumen – Fringe (2012), olieverf op linen, 30 x 40cm

    (meer…)

  21. Interview met Jim Harris

    Leave a Comment

    1-Jim-Harris-Japanese-Garden-Olieverf-op-linnen

    Japanese garden (2015), olieverf op linnen , 100 x 75 cm

    Ha Jim, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    I will show two works: Japanese Garden (2015) and Pile of sand (2006).
    I started to paint Japanese garden in the Amstel park at the beginning of the blossom. I paint on location in front of the subject in hand normally finishing in one go as it were. Only this was not the case with this one, it took two goes. When I went back to the spot with the painting a week later the blossom had gone, I continued painting responding to the new situation whilst leaving remnants of what was painted on the first sitting, so the painting has a kind of before and after feel to it I think.

    2-Pile-of-Sand-Jim-Harris

    Pile of sand, olieverf op linnen , 35.5 x 35.5 cm

    (meer…)

  22. Interview met Albert Zwaan

    Leave a Comment

    Abert Zwaan Landscape, inspired by the Rijnmond area 2015 olie op canvas 30x40cm euro.jpgLandschap geïnspireerd op het Rijnmondgebied (2015), olieverf op canvas, 40 x 30 cm

    Zijn werk is onder andere opgenomen in de collectie van Het Dordrechts Museum. Albert Zwaan is blogger van de onder kunstenaars zeer populaire Tumblr MedVerf.

    Ha Albert, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Het schilderij, Dijkhuis en het schilderijtje Landscape, inspired by the Rijnmond area. Dijkhuis heb ik in 2011 geschilderd met olieverf. Het huis grenst aan de woonwijk in Dordrecht waar ik ben opgegroeid, het was de uitdaging om iets goeds te halen uit een thema dat praktisch rond de keukentafel te vinden was.

    Het tafereel is geschilderd op een dik tablet van olieverf dat zorgvuldig is voorbereid, later voorzien van een fel oranje onderschildering. De onderschildering schemert door in het doorkijkje rechts en in de voorgrond. De omgeving is vlotjes in 1x neergezet en het huis is geschilderd in een andere, tragere concentratie. Het huis is een speelse, geometrische abstractie omringt door een luchtig geschilderd landschapje.

    Landscape, inspired by the Rijnmond area, is een doekje met meerdere horizonnen, het zijn elementen uit mijn leefomgeving: het Rijnmondgebied. Je ziet wilgen uit de Biesbosch, een scheepswerfhal, gebouwen, een stevige wolkenpartij in combinatie met versleten graffiti. Ik ben er met dit schilderijtje aardig in geslaagd de ruige kant van dit gebied in abstracties weer te geven.

    (meer…)

  23. Interview met Femmy Otten

    Leave a Comment

    Femmy Otten We Like Art Fons Welters

    Untitled (2012), oil on canvas in lijst, 12 x 17 cm

    Ha Femmy, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Ik toon twee werken: Untitled (2012) en Untitled (2013). Het werk uit 2013 maakte ik tijdens een residency in Parijs, waar ik overweldigd werd door de stad. Er was in het atelier geen mogelijkheid om te beeldhouwen, maar wel om mij helemaal op het schilderen te richten. Dit werk heeft drie belangrijke elementen: het houten blok, een portret en een groen element. Ik werkte er in korte fases op door, totdat ik op het spannende moment kwam dat het klopte. Het vertrekpunt voor dit werk was een portretje van een oud familielid. De foto komt uit een fotoalbum van mijn oma, maar niemand weet meer wie het is. Het beginpunt is dus persoonlijk, maar door er op door te werken week ik het los van het persoonlijke, het wordt steeds universeler.

    Otten Femmy, Untitled, 2012, 12 x 17 cm. Courtesy Galerie Fons Welters

    Untitled (2012), oil on canvas, ingelijst, 12 x 17 cm

    Untitled (2012) is mijn meest erotisch geladen werkje, met een vrijend koppel in een Italiaans-achtig landschap. Vrij naïef geschilderd. Het is bij de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst getoond en tijdens de opening ging mijn moeder ervoor staan, zodat de koningin dit erotische werk niet kon zien! Terwijl het een heel intiem, dierbaar werk. Seksualiteit is voor mij een soort energie, zoals licht, warmte en schoonheid. Naar mijn idee leven we nu in een preutse tijd, doordat porno en religie de seksualiteit hebben gekaapt. Ik wil juist laten zien dat seksualiteit veel breder is dan dat. Maar dit is een gedachte die ik er achteraf aan verbind. Op het moment dat zo’n werk ontstaat ben ik juist heel visueel en intuïtief bezig, dan denk ik er juist niet over na.

    (meer…)

  24. Interview met Jantien Jongsma

    Leave a Comment

    Twilight, 122x162cm, mixed media on paper, 2016, Jantien Jongsma

    Twilight (2016), 122 x 162 cm, mixed media on paper

    Ha Jantien, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Met een aantal werken was ik nog bezig. Ik heb ze vorige week afgemaakt. Het lijkt mij fijn als er werk te zien is wat nog niet eerder getoond is. Het zijn wel weer werken over de natuur, zoals ik eerder gemaakt heb, geschilderd op papier en vrij fris van kleur. Ik maak er wel een fantasienatuur van.

    Paasvogel, 30x35cm, mixed media on paper, 2016, Jantien JongsmaPaasvogel (2016), 30 x 35 cm, mixed media on paper

    (meer…)

  25. Interview met Koen Vermeule

    Leave a Comment

    Koen VermeuleHope (2016), olieverf/doek, 120 x 90cm

    Koen Vermeule doorliep in 1990-1992 De Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam en schilderde sindsdien aan een oeuvre dat zich kenmerkt door licht en helderheid. Vermeule is virtuoos in zijn verfgebruik en heeft een scherp oog voor iconische beelden. Zijn werk is verspreid in binnen- en buitenland in talloze collecties. Daarnaast is Vermeule ook gastdocent aan verschillende kunstacademies.

    Ha Koen, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    Er komen twee werken: de gouache Mobile Me en het schilderij Hope. De kleine gouache is een zelfportret met het licht van een mobiele telefoon in een tentje. Het schilderij is een jongen, spelend op zijn gitaar. Buiten, van binnenuit op de rug gezien.
    Koen Vermeule MOBILE MEMobile Me (2016), gouache op papier in lijst, 30 x 40 cm

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    Schilderkunst kan reflecteren op de tijd waarin we leven. Zoals een dichter met woorden een gedicht componeert, probeer ik met beelden iets te zeggen over de wereld. Voor Mobile Me heb ik twee nachten in oktober ergens in de middle of nowhere in een tentje doorgebracht. Ik denk dat het belangrijk is in te kunnen voelen hoe het is om met nul graden onderweg te moeten zijn. Met Hope wil ik de veerkracht van jeugd en de positieve zeggingskracht van muziek laten zien.

    Hoe ziet jouw gemiddelde atelierdag er uit?

    9.00u naar het atelier, hele dag werken, af en toe reflecteren, VRT radio 1 Belgie, kunstboeken.

     

     

    Bekijk het bijzondere portret van Koen Vermeule in de reeks Hollandse Meesters van Sherman de Jesus.

    Hoe vind je het dat je werk straks te zien is samen met 60 collega-schilders?

    Mooi zo’n grote tentoonstelling met veel kunstenaars.

    Lust for Life heet de tentoonstelling – kun je je daar in vinden?

    Lust for Life vind ik een prachtige titel, poëtisch en vol positief vuur! Love it!

    Heb je nog mooie plannen voor de komende tijd?

    In mei ga ik naar Italië voor het EK kata judo. In juni toon ik mijn werk bij Galerie Anja Knoess in Keulen, in augustus verblijf ik in het gastatelier van het Van Goghhuis, daarna in september de tentoonstelling The Power of the Avant Garde in Bozar en in november is mijn werk te zien bij Borzo in Amsterdam.

    Portret Koen Vermeule

    Koen Vermeule- binnenkort te zien dus bij Lust for Life in de Westergasfabriek. We willen met de tentoonstelling laten zien hoe goed de schilderkunst er anno 2016 voorstaat: alive and kicking – dat blijkt op de dagelijkse werkvloer van veel ateliers en is te zien in de galeries.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Schermafbeelding 2016-03-16 om 10.29.29Lust For Life, Painting Today | 21 – 24 april

    Locatie: Westergasfabriek, Machinegebouw, Pazzanistraat 8, Amsterdam, locatie op Google Maps

    Openingstijden: Donderdag 21, vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 april 2016 geopend van 11.00 tot 19.00 uur, entree 5 euro.

    Hier zie je welke 70 kunstenaars en galeries meedoen: link.

    De tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Westergasfabriek, JurLights, IJM Colour, Budweiser Budvar en alle galeries en kunstenaars.

  26. Interview met Tim Ayres

    Leave a Comment

    Tim Ayres We Like Art poem

    Poem (AU/EA), 2014, acrylic on linen, 75 x 50cm

    Ayres komt oorspronkelijk uit Engeland en volgde daar de kunstacademie, waarna hij de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam doorliep. Ayres werkt nog steeds in Nederland. Zijn werk is onder andere opgenomen in de collectie van het Stedelijk Museum Amsterdam en was ook te zien bij eerdere We Like Art verkooptentoonstellingen. Momenteel (t/m 4 april 2016) heeft hij een solo in Londen bij PM/AM (zie onderstaande overzichtsfoto’s).

    Tim Ayres overzicht PM_AM 1Ha Tim, welke werken van jou zijn er straks in de tentoonstelling te zien?

    I’m showing two works. A ‘poem’ painting and a non-text work: When the trembling passes. The poem works are about the possibility of colour being a poem, or poetry, in itself. What can colour, or the combinations of, inspire in the imagination…? What do you see and what do you feel about what you see when you read a colour? Poem (AU/EA) is about a meeting of minds, of two different characters, colour characters.

    When the trembling passes is a bit like ‘is the glass half full, or half empty?’. Or snakes and ladders… Is the structure collapsing or re-forming?

    Tim Ayres whenTheTremblingPasses We Like Art
    When the trembling passes (2014), acrylic on linen, 75 x 50cm.

    Wat betekent schilderen en de schilderkunst voor jou?

    I always liked what Willem de Kooning said about art, referring to Monet and his haystack paintings. He said it was absurd for Monet to paint a haystack, but also absurd for him not to do so. I like that absurdity aspect.

    And I marry that with my idea that ‘art’ (all arts) is simply about taking (or removing) something from life, having a good look at it, fiddling with it a little and then re-placing it back into life. Hopefully, better for it. Painting for me exists in the space between these thoughts.

    Hoe ziet jouw gemiddelde atelierdag er uit?

    A working day will be flurries of activity interspersed with sitting, thinking, waiting for paint to dry. I use a glazing technique with acrylic paints, so a layer of paint, wait for it to dry, another layer, another wait, etc. One has to keep a close eye on things – not too little, not too much… When is a colour the colour I feel it should be? It really is probably quite shocking how much time I spend watching paint dry…

    Tim Ayres overzicht PM_AM 2
    Hoe vind je het dat je werk straks te zien is samen met 60 collega-schilders?

    Great! And an honour. The Netherlands is rich with great painters (great artists in general), so I’m looking forward to seeing the cornucopia.

    Lust for Life heet de tentoonstelling – kun je je daar in vinden?

    It hits the spot, really, doesn’t it? That life thing we have – it comes down to the lust for it.

    Heb je nog mooie plannen voor de komende tijd?

    Yep! There’s a colour combination that fascinates me at the moment, so I want to delve into that. And I want to complete a series of works, a fourteen-part painting, about the idea of ‘road movie’. Lots to do, lots of paint to watch drying…

    Tim Ayres portretTim Ayres – binnenkort te zien dus bij Lust for Life in de Westergasfabriek. We willen met de tentoonstelling laten zien hoe goed de schilderkunst er anno 2016 voorstaat: alive and kicking – dat blijkt op de dagelijkse werkvloer van veel ateliers en is te zien in de galeries.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Schermafbeelding 2016-03-16 om 10.29.29

    Lust For Life, Painting Today | 21 – 24 april

    Locatie: Westergasfabriek, Machinegebouw, Pazzanistraat 8, Amsterdam, locatie op Google Maps

    Openingstijden: Donderdag 21, vrijdag 22, zaterdag 23 en zondag 24 april 2016 geopend van 11.00 tot 19.00 uur, entree 5 euro.

    Hier zie je welke 70 kunstenaars en galeries meedoen: link.

    De tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, Westergasfabriek, JurLights, IJM Colour, Budweiser Budvar en alle galeries en kunstenaars.

     

  27. Wouter van Riessen vertelt over zijn maskerfoto’s

    Leave a Comment

    1 Wouter van Riessen Selfportrait with Orange Cap

    Self Portrait with Orange Cap (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

    De poppen in zijn werk lijken nogal eens aan de haal te gaan met de poppenspeler – als muitende marionettenen die hem het zwijgen op willen leggen. De maskers die Wouter van Riessen maakt spelen een belangrijke rol in zijn fotografie. Wij zijn heel blij dat we nu een hele reeks bijzondere fotoportretten van hem kunnen tonen op We Like Art. En – een mooie primeur – twee foto’s zijn nog niet eerder te zien geweest.

    2 Wouter van Riessen Zelfportret met Hoge HoedSelf Portrait with High Hat (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

    Een goede aanleiding om Wouter van Riessen eens uitgebreid te vragen naar zijn nieuwe werk.

    Ha Wouter, wat bijzonder dat je weer nieuwe maskerfoto’s hebt gemaakt. Zijn ze van recente datum?

    (meer…)

  28. Sigrid Calon – Een blok van 12 risoprints aan de wand

    Leave a Comment

    Hoofdbeeld Sigrid Calon
    De eerste 2.000 bezoekers van de vermaarde beurs krijgen een kleine door Sigrid Calon vormgegeven editie. Mooi visitekaartje!

    Ook werd Calon gevraagd door Swatch om 2 horloges te ontwerpen. Check hier op de site van Swatch een interview met de kunstenaar. Ze legt uit hoe ze tot een nieuwe visuele taal gekomen is vanuit haar fascinatie voor borduurwerk. Het is doordrongen van humor en speelplezier. Behalve de wijzers bewegen de uurwerkjes ook. Heel goed.

    Sigrid Calon blok1Wij volgen haar werk op de voet sinds we haar risoprints brachten op Art Rotterdam in 2014. Vaak krijgen wij het verzoek of het mogelijk is om een wandje met 12 prints te kopen – en dat kan. Wat veel lezers een beetje lastig vinden is om een mooie combinatie uit te zoeken.

    Sigrid heeft op ons verzoek een aantal geweldige combinaties van 12-tallen risoprints gemaakt. Let wel deze prints zijn nu nog beschikbaar, maar het gaat best snel met de prints dus kunnen we niet garanderen dat deze combinaties mogelijk blijven. Gewoon snel beslissen is het beste. 🙂

    UPDATE: Deze reeks is uitverkocht!

    Sigrid Calon blok2

    Maar hoe zat het ook al weer met deze risoprints? We maakten in januari 2014 een interview met Sigrid, graag halen we een paar passages aan waarin ze vertelt over de beeldtaal en het maakproces van het boek en de prints.

    (meer…)

  29. Antoinette Nausikaa – Interview over haar ‘heilige bergen’ project

    Leave a Comment

    1-Antoinette-Nausikaa-Showing-the-tree-my-drawing_-Olympus-2014

    Showing the tree my drawing (2014), 41 x 61 cm, oplage 15, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    De kunstenaar bezoekt een reeks van heilige bergen in diverse landen en portretteert op een intensieve en ontwapenende manier de bergen. Voor ons reden om Antoinette te vragen naar dit omvangrijke ‘bedevaart’ project.

    Hoi Antoinette, we zagen vorig jaar de foto van een vrouw die een boek met tekeningen laat zien aan een oude boom: Showing the tree my Drawing, Olympus 2014. Kun je iets vertellen over dit werk dat diepe indruk op ons maakte?

    Gedurende de lente van 2014 bezocht ik de berg Olympus in Griekenland en verbleef daar op de hellingen van de aangrenzende kleinere berg Kato Olympus. Vanaf Kato Olympus observeerde ik zo drie maanden de grote mysterieuze berg. Iedere dag wandelde ik langs deze boom en het voelde alsof hij me in de gaten hield. Op een dag besloot ik hem mijn tekeningen te laten zien. De boom zei niet veel maar ik was erg onder de indruk van zijn veelzeggende vertoning.

    De kunstenaar aan het werk op locatie bij de berg Ararat.

    Je werk was afgelopen maand te zien in de Brummelkamp galerie in het AMC. Kun je iets vertellen over de tentoonstelling en je komende presentatiebinnenkort bij PuntWG in Amsterdam?

    In het voorjaar van 2015 reisde ik per trein naar China voor een werkperiode rond de vijf grote heilige bergen, de ‘Wuyue’. In de Brummelkamp galerie waren foto’s, tekeningen en Chinees porceleinen sculpturen te zien die ik tijdens de reis heb gemaakt. In de collectie zijn twee werken opgenomen Showing the tree my drawing 2014 en Paying my respects to the mountain 2015. Dit werk en het boek zijn in een iets andere vorm ook te zien bij PuntWG in Amsterdam van 7 november tot en met 15 november.

    3-Antoinette-Nausikaa--Birds-on-a-wire_Ararat-2014

    Birds on a wire (2014), 41 x 61 cm, oplage 15, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je werkt al sinds 2010 aan een wereldwijd project over heilige bergen. Hoe ben je zo gefascineerd geraakt door dit onderwerp?

    Ik zoek altijd naar een bepaalde kern van dingen en plekken, naar iets wat er altijd al geweest is te midden van al het veranderlijke. Toen ik in 2005 voor vijf maanden in Tokyo woonde raakte ik gefascineerd door het idee dat er vlakbij deze enorm drukke en snelle stad al duizenden jaren een hele grote rustige berg lag, de iconische berg Fuji. Een berg die heel veel betekent voor de Japanners, ze zien hem als een god en hij wordt overal afgebeeld. Maar, ik kon hem niet zien door alle hoge gebouwen. Ik maakte daar toen een publicatie over met de titel: 36 views without Mt Fuji, geïnspireerd op de beroemde houtsneden van Hokusai 36 views of mount Fuji.

    De herinnering aan de onzichtbare berg Fuji bleef mij bij. En in 2010 besloot ik om hem te gaan bezoeken en te ervaren wat zijn invloed op mij zou zijn. Het contrast van de stilte en tijdloosheid van de grote oeroude berg naast het veranderlijke leven eromheen heeft me gegrepen, en ik wilde vervolgens onderzoeken wat de invloed van andere heilige bergen is op mij en op de omgeving.

    Instant Shrine, Taian (2018), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je bezocht inmiddels een indrukwekkende reeks plekken: de Mount Fuji in Japan, de Olympus in Griekenland en de Ararat op de grens van Turkije en Armenië en afgelopen jaar maakte je een reis door China naar de beroemde ‘Wu Yuè’, vijf bergen die door het land verspreid liggen. Kun je ons vertellen hoe je te werk gaat als je daar bent? Heb je een atelier of ga je dagelijks op pad?

    Ik probeer altijd zoveel mogelijk tijd op en rond de berg te beleven. Bij iedere berg werkt dat anders. Bij Fuji reisde ik er bijvoorbeeld anderhalve maand met de bus omheen, en observeerde hem vanuit alle dorpjes en steden die er in de buurt lagen. Op Olympus wilde ik echt wonen en heb ik drie maanden in een klein huisje gezeten. Waarbij ik altijd buiten werkte en de berg als object en al studio gebruikte.

    Ik doe alles heel langzaam en neem de tijd om te kijken, te observeren, ik herhaal en werk toe naar een zekere verstilling. Het gaat mij erom concentratie op te bouwen zodat ik dichter bij de dingen kan komen.

    Steps, Taian (2018), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Hoe verhoud je je tot die bergen als je er bent?

    De berg wordt op zo’n moment niet alleen mijn studio maar ook mijn gezelschap. Ik voel me enorm door de bergen bekeken. En ga er een relatie mee aan. Dat is een deel van mijn onderzoek. Wie ben ik ten opzichte van de berg? Wat is de berg voor mij? Door middel van het reageren op mijn directe omgeving met tekeningen en fotografie probeer ik daar een vorm aan te geven. Ik ben dus eigenlijk als een onderzoeker en observator bezig.

    Twigs, Huashan (2019), 36,5 x 55 cm, oplage 20, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je maakt foto’s, tekeningen en sculpturen – hoe verhouden die werken zich tot elkaar?

    De verschillende media geven verschillende dimensies aan waarin voor mij de wereld zich afspeelt. De directe en simpele inkttekeningen en teksten komen voort uit mijn gedachtestroom en verbeelden mijn onmiddellijke ervaring van de wereld. Het zijn mensfiguurtjes die veelal mijzelf afbeelden met mijn vragen, opvattingen en gevoelens. De foto’s hebben een meer registrerend karakter en met de sculpturen, die ik maak van de aarde van de bergen, leg ik een directe relatie naar de vaste materie van de plek waar ik me bevind.
    Binnen een installatie of publicatie leg ik op een later tijdstip weer verbindingen tussen deze verschillende media en maak daarmee een nieuw geheel, waarbij ik deze verschillende werkelijkheden opnieuw met elkaar verbind. Mijn werk gaat over thema’s als verwondering, ‘zijn’, vergankelijkheid, tijd en perceptie.

    Snow Tree Snow, Transsiberia Express (2015), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Kun je iets vertellen over de reeks foto’s die je selecteerde voor We Like Art?

    De foto’s die ik voor de website selecteerde zijn een selectie uit de verschillende berg-projecten van Olympus, Ararat en China, waarin mijn persoonlijke relatie tot de berg centraal staat. Ze zijn gemaakt tijdens de werkperiode op of rond de heilige berg die als mijn studio en onderzoeksruimte functioneerde.

    8-Antoinette-Nausikaa-Overzicht-LUMC-Sometimes-You-See-it-Sometimes-You-dont-2014

    Overzichtsfoto kunstruimte LUMC 2014: Sometimes You See it Sometimes You don’t

    Wat zijn je plannen voor de komende tijd?

    Op 7 november wordt mijn nieuwe boek uit China gelanceerd bij PuntWG. First moments of things I saw, is een artistbook vol met tekeningen en fotografie gemaakt gedurende de reis langs de vijf grote bergen in China in 2015. Het boek heeft een oplage van 250 en is in samenwerking met een Chinese designer ontworpen en gedrukt.

    9-Antoinette-Nausikaa-At-work-Mount-Ararat

    De kunstenaar aan het werk op locatie bij de berg Ararat.

    Naast het bergen project werk ik ook nog op andere locaties, zo is er tot begin 2016 een hangende installatie in de beeldentuin van het LUMC te zien en werk ik aan een presentatie voor Probe.
    Ondertussen ben ik aan het kijken naar een volgende locatie.

    Portret Antoinette Nausikaä

    Antoinette Nausikaä studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksakademie (2009/2010).
     

  30. Interview en speciale editie – Elly Strik

    Leave a Comment

    1-Elly-Strik-Reina-Sofia-we-like-art

    Inrichting van de tentoonstelling ‘Ghosts, Brides and other Companions’ in het Reina Sofia Museum in Madrid 2014

    Haar schilderingen en tekeningen – vaak op vellen papier van monumentaal formaat – zijn indringend en raadselachtig. De milde vaak gedempte kleuren doen in de verte denken aan Morandi maar we vermoeden ook een fluisterverbond met Goya en Odilon Redon. In haar nieuwe werk deinst ze niet terug voor het gebruik van felle kleuren, waardoor ze haar intentie verhoogt.

    De concentratie in haar werk is enorm, je voelt dat als kijker – de kunstwerken dwingen je langdurige aandacht af. De gemaskerde gezichten en figuren in haar werk kijken je aan – maar ook dwars door je heen. Elly Strik werkt met grafiet, kleurpotlood, pigment, olieverf en lakverf. De grote tekeningen, van ongeveer twee op drie meter, omsluiten je als kijker. Haar portretten zijn portretten in de breedste zin van het woord, ze sleuren je heel overtuigend mee in een gemoedstoestand.

    Heel bijzonder dat we van Elly Strik 2 edities en een origineel werk kunnen tonen, Elly vertelt er alles over in het interview dat we met haar maakten. Ook vertelt ze over haar werk, haar atelier in Brussel, haar solo in het Reina Sofia Museum afgelopen jaar en haar prominente bijdrage aan de internationale tekeningententoonstelling in het SMAK in Gent: The Bottom Line.

    2-Elly-Strik-Reina-Sofia-we-like-art

    Zaalzicht van de tentoonstelling ‘Ghosts, Brides and other Companions’ in het Reina Sofia Museum in Madrid 2014

    Hoi Elly, je woont en werkt al weer een hele tijd in Brussel. Bevalt het je daar goed? Zijn Amsterdam en Brussel een wereld van verschil?

    (meer…)

  31. Mariken Wessels vertelt over Taking Off, Henry my neighbor | deel 1

    Leave a Comment

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp
    Is het fictie of zijn het ego-documenten? Waar is de hand van de kunstenaar te zien? Welk stuk is eigenlijk authentiek? Wessels laat graag in het midden wat wel en niet van de kunstenaar afkomstig is.

    Haar boeken spoken na ‘lezing’ nog dagen in je hoofd. De raadselachtige collages van oude zwart-wit familiefoto’s, bewerkte portretfoto’s, bewerkte contactafdrukken, stills uit Kodak 8 mm films, foto’s van foto’s. De boeken zijn elk een verontrustend, meerduidig en aangrijpend verhaal waarin Wessels de virtuoze verteller is.

    Kort geleden verscheen haar nieuwste boek: Taking Off, Henry my neighbor. Het is thematisch verwant aan de eerdere boeken van Wessels – qua visuele biografie, privacy, exhibitionisme, voyeurisme, maar ook wat betreft de gelaagde vertelstructuur. De kijker wordt uitgedaagd om zich te verplaatsen in de personages. Door de rol van voyeur die je als kijker toegespeeld krijgt, kan er zelfs een gevoel van medeplichtigheid ontstaan. Mariken vertelde ons eerder dat als dat gebeurt, dat ze dan haar werk geslaagd vindt.

    Het wonderlijke verhaal van Taking Off, Henry my neighbor gaat over een gedoemd huwelijk, seksueel obsessief gedrag en creatieve gekte. Een buitengewone verzameling foto’s en geknipte collages monden uit in een “vertigo of amateur nude art”. We Like Art is al een hele poos fan van het werk van Mariken Wessels en vond het hoog tijd voor een uitgebreid interview en een bezoek aan haar Amsterdamse studio. We vroegen Mariken naar haar jongste fotoboek en haar bijzondere werkplek.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp

    Wow Mariken, wat een bijzonder atelier heb je! Kun je iets vertellen over deze ruimte?

    Deze ruimte was voorheen in gebruik van drukkerij Bevrijding. Daarna zijn er atelierruimtes ingericht in dit pand, gelegen aan een onopvallend straatje hier midden in Amsterdam. Maar achter deze panden schuilen vaak gigantische ruimtes, zoals pottenbakkerij de Walvis, edelsmid-atelier L’ Orfèvrerie en andere studio’s.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten TrompKun je ons iets vertellen over je dagelijkse werkdag in je atelier?

    Meestal ga ik tegelijk met mijn twee schoolgaande zonen de deur uit, dan eerst naar de Bio-winkel voor boodschappen voor de lunch en daarna naar mijn atelier. Afhankelijk van waar ik mee bezig ben blijf ik daar meestal de hele dag, of ga ik op pad voor werkgerelateerde afspraken.

    De periode waarin ik aan mijn nieuwe boek Taking Off werkte draaide ik vaak dezelfde muziek, vrij luid ook. Alle projecten worden zo door hun eigen soundtrack begeleid, als een repeterende factor gekoppeld aan een werk, waarmee ik in een bepaalde stemming kom die ik nodig denk te hebben en ook prettig vind.

    Ik neem me altijd voor om rond lunchtijd naar buiten te gaan, maar dat doe ik zelden, ook omdat ik graag weer thuis ben als mijn zonen van school terugkomen, dus werk ik gewoon door. Misschien neem ik eens een hondje, dan moet ik wel naar buiten toe… dat heb ik toch het liefst.

    Ben je eigenlijk altijd kunstenaar geweest?
    (meer…)

  32. Mariken Wessels vertelt over Taking Off, Henry my neighbor | deel 2

    Leave a Comment

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten TrompLees hier deel 1 van het interview in haar studio

    Mariken, kun je iets vertellen over het maakproces van het boek?

    Heel praktisch: de opmaak doe ik met InDesign (een grafisch programma van Adobe, net als Photoshop), maar voordat ik zover ben om het in de computer te redigeren en scherp te stellen, ben ik veel fysiek aan het schuiven en aan het uitproberen, zoals het knippen en plakken van pagina’s – om zo te ontdekken wat werkt.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp

    Qua formaat sluit m’n nieuwe boek aan bij m’n oudere boeken, hoewel Taking Off drie keer zoveel pagina’s telt. Het eerste boek in deze open trilogie, Elisabeth, heb ik ook helemaal zelf vormgegeven. Ik werk vooral op intuïtie waardoor er nieuwe narratieve lagen ontstaan, maar dan heb ik het boek inhoudelijk al volledig uitgewerkt en op een prikbord de verhaallijnen uitgezet die ik belangrijk vind. Hoe dat allemaal gaandeweg ontstaat kan ik niet precies uitleggen.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp
    (meer…)

  33. Is de Museumkaart eigenlijk niet veel te goedkoop?

    5 Comments

    Hassina-Bahar

    Maar de kaart zwicht onder zijn eigen succes. Als gebruikers vaker dan 6 keer per jaar naar het museum gaan dan moet er uit de reserves geput worden van Stichting Museumkaart om de vergoeding uit te betalen aan de musea. Om dit te voorkomen is de kaart onlangs nog (een beetje) in prijs verhoogd.

    Interview met Museumkaart onderzoeker Hassina Bahar

    Hassina Bahar deed voor haar studie aan de Universiteit van Amsterdam uitgebreid onderzoek naar de Museumkaart en kwam tot een paar opvallende uitkomsten. Dat bleef niet onopgemerkt, met haar scriptie is ze finalist voor de Cultuurmarketing scriptieprijs die binnenkort wordt uitgereikt. Hoog tijd om Hassina een paar vragen te stellen.

    Museumkaart

    Hoi Hassina, wat zijn je eigen ervaringen van de Museumkaart, maak je er zelf veel gebruik van?
    Vooral tijdens mijn studententijd heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van mijn Museumkaart (MK). En het moment dat ik vanuit Groningen, waar ik heb gestudeerd, naar Amsterdam vertrok. Amsterdam is natuurlijk het museumwalhalla van Nederland en dat heeft mijn MK geweten. Nog steeds overigens. Met mijn MK merk ik dat het ook aantrekkelijker is om vaker tentoonstellingen te bezoeken. Dan hoef ik in een middag niet een heel museum uit te spelen, maar ga ik een uurtje specifiek voor een bepaalde tentoonstelling.

    Wat viel je op aan het Museumkaartgebruik toen je stage liep in het Stedelijk en de kaartgebruikers zag binnendrommen?
    Daar kwam ik erachter dat zo’n 40% van alle bezoekers van het Stedelijk in het bezit was van een MK. Het waren voornamelijk dames uit de omgeving Amsterdam en het Gooi met veel vrije tijd. Sommige kwamen regelmatig met hun vriendinnengroep of museumclubje. Het gebeurde wel eens dat de rij voor MK-houders net zo lang was als de rij voor mensen die een gewoon kaartje moesten kopen. Niet zo gek als je je bedenkt dat er ruim één miljoen MK-houders zijn.

    (meer…)

  34. Interview met Director Product Development at The Frik Collection Ceramic Museum

    Leave a Comment

    1 Helen Frik 068_CM_117
    Dizipline ist Alles, reduction fired glazed stoneware, 46 x 30 x 22 cm, € 1.400

    Haar keramiek is van een zelfde aanstekelijke speelsheid. Hoog tijd om Helen Frik wat vragen te stellen. Als kunstenaar en (volgens haar LinkedIn profiel) als Director Product Development. Kijk, dit soort dubbele petten zien we graag.

    Hoi Helen, je hebt momenteel een presentatie in Boijmans van Beuningen, kun je ons daar iets over vertellen?

    Er werden mij door het Museum vier levensgrote vitrines ter beschikking gesteld. Echt een prachtkans: ik heb als het ware mega-collages kunnen maken, maar dan met ruimtelijke objecten, één op één. Alles achter glas, ik was dus vrij om 800 jaar oude archeologische vondsten van de Gemeente Rotterdam in te zetten, echte eieren, precaire glasplaten, een vogelnest, een verschrompelde papieren golf, tere zijden handdoekjes, en ga zo maar door. Ik heb er echt van genoten daar aan het werk te zijn!

    Installatiefoto Helen Frik Boijmans van Beuningen

    Je toont in Rotterdam ook een overzicht van de Frik Collection, Ceramic Museum. Wat is deze Frik Collection precies?

    Vier jaar geleden overzag ik de hoeveelheid keramiek die ik ‘voor mijzelf’ had gemaakt, het werd gewoon teveel. Ik was aanvankelijk begonnen artikelen voor eigen gebruik te maken – ovenschalen, suikerpotten, maar over de jaren heen belandde er teveel in dozen, in de opslag. In een opwelling vertelde ik mijn galeriehouder David Risley in Kopenhagen dat ik deze toch moest verkopen. Hij bood meteen aan de eerste publieke tentoonstelling te komen maken in een lege verdieping boven zijn galerie in Kopenhagen, die we omtoverden tot een appartement van een keramiek-liefhebber.

    Installatiefoto Helen Frik David Risley Copenhagen

    installatiefoto Kopenhagen

    Je Ceramic Museum is al op diverse museale en galerieplekken te zien geweest, begrijpt iedereen het idee of is het verwarring troef?

    Ik denk het laatste – óf men speelt graag mee. In de recensie bijvoorbeeld in het blad Keramiek, daar wordt echt en alleen over de collectie gesproken alsof het om een echt fysiek museum gaat.

    Maar mijn doel is altijd geweest om de nieuwsgierigheid te prikkelen, in de hoop dat de kijker er zijn eigen beleving van maakt. Verwarring is in die zin hopelijk positief, mensen kunnen hun eigen fantasie laten gaan. Dat is grotendeels de aantrekkelijkheid van kinderlogica, het is tegelijkertijd wel en niet logisch.

    2 Helen Frik 069_CM_118

    Vomit Pot, celadon and copper glazed stoneware, 19.5 x 20 x 20 cm, € 880

    Is er een link tussen de Frik Collectie en de Frick Collection die nu in het Mauritshuis te zien is?

    Mijn grootvader Max Frik (Bad Wimpfen, Duitsland) had als werkloosheidproject aan een paar mensen net na de eerste wereldoorlog de taak gegeven de Frik familieboom tot zo ver mogelijk terug in kaart te brengen. In 1.200-nog wat bleek de naam Frik gesticht, ergens onderweg heeft er een tak een ‘c’ tussen laten zetten. Die zijn ook naar de USA geëmigreerd. Gek genoeg, mijn initialen zijn H C – hetzelfde als Henry Clay Frik, en zijn dochter heet ook Helen. Er zijn nog meer overeenkomsten, maar ik hou erover op, want anders vind ik het te spooky worden.

    Wat de Frick Collection betreft, er is natuurlijk geen enkele link.

    (meer…)

  35. 5 vragen aan Marjolein Rothman

    Leave a Comment

    MarjoleinRothmanUntitledIII

    Marjolein Rothman, Untitled III (2012), gouache op papier/collage, 48 x 36 cm

    Hoi Marjolein, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    Untitled III is een collage van stukjes papier die overgebleven waren van andere werken. Ik heb er een serie ‘serieuze” werken van gemaakt die verwijzen naar de traditie van de abstracte schilderkunst. De titel en lijst spelen hierin mee. Ik laat de collage zien in een speciaal voor deze werken gemaakte Bauhaus-achtige lijst.

    Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

    Ik wilde deze keer iets heel anders laten zien dan de vorige keer in de Westergasfabriek. Het zijn werken die er een beetje buiten vallen, ten op zichte van mijn andere werk. Maar tegelijkertijd gaan ook deze werken weer over het deconstrueren van iconische beelden.

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    Ik vind We Like Art een erg goed initiatief omdat het voor het publiek de drempel verlaagt, maar tegelijk geen concessies doet aan de kwaliteit. Er is altijd veel goeds te zien. Daarom is het ook deze keer weer fijn om erbij te zijn.

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    Ik ben erg benieuwd naar de presentatie van de nieuwe galerie Dürst Britt & Mayhew. Zij laten het werk van Joe Montgomery zien. En ik ben ook benieuwd naar het werk van Arjan van Helmond bij Juliètte Jongma.

    Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

    Nieuwe collages en schilderijen maken voor een solopresentatie eind 2015/begin 2016 bij mijn galerie in Stockholm: Wetterling Gallery.

    Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
    Gratis toegang

    Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop