Over Nik Christensen

De virtuoos gemaakte zwart witte fantasielandschappen van Nik Christensen zijn vaak van monumentale afmetingen, 200 bij 300 cm is heel gangbaar voor de kunstenaar. De in Bromley geboren, in Amsterdam werkende, aan de Rietveld academie opgeleide kunstenaar werkt met 1 materiaal, namelijk met sumi-inkt op papier. In gradaties van zwart, wit en grijs. De landschappen en de figuren zijn niet van deze wereld.

Met schijnbaar gemakkelijke en snelle kwaststreken wordt een onheilspellende situatie neergezet. Gustave Doré meets de wereld van Electronic Arts. Bos- en waterlandschappen, soms overspoeld door een voor- of nawereldlijke zondvloed. We zijn heel blij met nieuwe We Like Art editie. Een abstract figuur in een bootje, met een reisgenoot uit een andere wereld, gaan ze het licht tegemoet of is hun lot de enorme donkere dreiging die we zien? Christensen stuurt ons een beetje in een richting, de titel van dit werk is: ‘A Memorable Escape Route is Only Found by Not Looking‘.

We vroegen Nik naar zijn werk en atelierleven, en naar de speciale editie.

Kun je iets vertellen over je atelierruimte?

Mijn atelier bevind zich in een industrieel pand in de Pijp waar begin vorige eeuw rolluiken en zonneschermen werden geproduceerd. Hoge ramen met veel daglicht, een bijna on-Amsterdamse plek waar ik nu al 12 jaar zit. Ik woon zelf ook in de buurt dit maakt dat ik s’avonds vaak nog een paar uur kom werken.

A Memorable Escape Route is Only Found by Not Looking (2017-2019), hoogwaardige pigmentdruk, oplage 15 (klik voor groot)

Je werkt graag aan reeksen tekeningen die onderling verwant zijn. Kun je iets vertellen over dat seriematige werken?

Veel van mijn tekeningen voeden elkaar, elementen die in het ene niet passen worden verplaatst of meegenomen naar het volgende. Hiermee ontstaat er bijna automatisch een narratief, een leidraad dat door de werken heen loopt en zo ook aan elkaar verbindt. Al gebeurde dit alles nooit echt bewust, in de afgelopen jaren probeer ik hier juist van weg te stappen en kijk ik meer naar een contrast in beeld en de tekeningen onderling.

Is er een onderscheid tussen je monumentale en kleinere tekeningen?

In de monumentale tekeningen schets ik composities met potlood op, deze blijven gedurende het proces onderhevig aan verandering en hier reageer ik op door nieuwe aanleidingen die zich presenteren. De kleinere tekeningen komen sneller tot stand, zijn vaak losser en kunnen fungeren als vertrek punt naar een groot werk.

Solotentoonstelling The Wake, The Watch, The Walk, Drawing Centre Diepenheim (2018)

Je werkt graag met sumi inkt op papier, hoe ben je hiertoe gekomen?

Ik wou met snelheid te werk kunnen gaan, schilderen had voor mij teveel handelingen. Zwart-wit, omdat kleur me als zodanig niet interesseert. Het deels oncontroleerbare van de inkt, hoe deze aangelengd met water vloeit, dit fascineert me. Het permanente, je kunt niks weg of over schilderen en elke handeling blijft zichtbaar. In zijn simpliciteit heeft inkt iets heel directs. Papier idem.

Je hebt een geweldig arsenaal aan tekenachtige technieken, kwaststreken, spatten, uitsparingen. Zet je dit planmatig in of juist intuïtief?

Dit gebeurd meestal intuïtief, in het proces zelf zie ik meestal wat waar te doen. Vaak doe ik hier ontdekkingen die ik later in een nieuw/ander werk verder doorvoer.

Je maakte een prachtige editie voor We Like Art waarin een gezelschap zich per boot in een onderaardse grot lijkt te begeven. Wat wil je over dit beeld kwijt?

Dit werk was een reactie op- en ontstond als studie voor een groot werk waarin ik zocht naar een abstractie in mijn kwasttoets, in plaats van de geometrische vormen, die ik in de daaraan voorafgaande tekeningen hanteerde. Doordat de tekening vrij vluchtig is gemaakt heeft deze een openheid die mij zowel in beeld als techniek aanspreekt. Een referentieel werk in veel opzichten.

A Memorable Escape Route is Only Found by Not Looking (2017-2019), hoogwaardige pigmentdruk, oplage 15

Waar ben je monenteel mee bezig, en wat zijn je plannen voor de komende tijd?

Afgelopen jaar heb ik steeds meer geëxperimenteerd met abstracte elementen. Onderdeel hiervan was om meer afstand te krijgen van de verhalende en figuratieve aspecten in mijn werk. De figuratieve benadering heeft me veel gebracht maar begon me ook te beperken. Ik ben benieuwd naar wat er zal gebeuren als dit helemaal niet meer aanwezig is. Dit is een voortgang van, en onderzoek naar iets waar ik eigenlijk al jaren naartoe werk. Het figuratieve laat ik hier dan ook los. Ook nieuw voor mij is dat ik binnen dit onderzoek bezig ben met sculpturale elementen. Ik wil hier verder nog niet al teveel over kwijt behalve dan dat dit ruimtelijk denken mijn tekeningen informeert en vice versa.

Verder ben ik mij aan het oriënteren op nieuwe samenwerkingen met galeries in binnen en buitenland.

Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?

Ik heb het geluk zo nu en dan werk te kunnen ruilen. Ook delen mijn vrouw en ik dezelfde liefde voor kunst, en op een enkele uitzondering na zijn het allemaal werken op papier die thuis aan de muur hangen. De meest recente aankopen zijn een editie van Jules de Balincourt en een kleine tekening van Donald Baechler. Deze laatste is een kunstenaar die ik van jongs af aan al bewonder en die mijn kunstenaarschap destijds zeker heeft geïnspireerd.

 

Nik Christensen

Nik Christensen heeft een mooie internationale staat van dienst. Zij werk is op talloze tentoonstellingen te zien geweest en is verzameld door diverse particuliere en bedrijfscollecties, ook het Gemeentemuseum in Den Haag en Museum Schiedam bezitten werk van Christensen.

Deel deze pagina

  • Nik Christensen

    A Memorable Escape Route is Only Found by Not Looking (2019)
     495,00 Lees verder: