Een nieuwe editie van Marleen Sleeuwits

Wij zijn heel blij met deze nieuwe We Like Art editie van Marleen Sleeuwits. Het werk is een ingesneden ultrachromeprint opgeplakt op een oranje spiegel, ingelijst met museumglas. Het werk verschijnt in een oplage van 30 met een sympathieke introductieprijs voor de snelle beslisser.

Er ontstaat een vervreemdende werking met een werk dat ergens tussen 2D en 3D in zit. De ruimte waarin het werk wordt opgehangen doet namelijk zelf ook mee.

Marleen Sleeuwits:
“Het werk Interior no. 71 is komt voort uit een installatie die ik in 2023 maakte voor de galerie Sous les Etoiles in New York. De installatie bestond uit een kubusvormige structuur die door de ruimte kronkelde. Beplakt met gebrande fotoprints van beton, aan de achterkant van deze structuur waren spiegels geplakt, waardoor de structuur oneindig door leek te lopen.

Ik heb lang gezocht hoe ik de beleving van deze installatie kon laten voortleven in een fotowerk. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om ook de print in te snijden en deze op een spiegel te plakken. Er ontstaat zo een vervreemdende werking met dit werk dat ergens tussen 2D en 3D in zit. De ruimte waarin het wordt opgehangen doet namelijk zelf ook mee.“

Marleen Sleeuwits speelt met onze ogen. Hoe nemen we een ruimte waar? Wat zien we eigenlijk, en wat vullen onze hersenen in? In de tentoonstelling Enter the Cube in Fotomuseum Den Haag gaat Sleeuwits de dialoog aan met het werk van de beroemde Amerikaanse kunstenaar Sol LeWitt. Beide kunstenaars onderzoeken de grenzen van perspectief en beleving van een ruimte.

Geïnspireerd door verschillende werken van LeWitt waarin hij eindeloos varieert op de vorm van een kubus, bouwt Sleeuwits een kleurrijke site-specific ruimtelijke installatie. De bezoekers worden uitgenodigd de kubus in te stappen en te dwalen in een ruimte die schijnbaar oneindig is.

Sleeuwits speelt in haar fotografie, objecten en installaties met de perceptie van ruimte en schaal. Het fascineert haar dat de schetsen van LeWitt heel logisch en overzichtelijk lijken, maar als kunstwerk een complex geheel vormen. De vorm die hij vaak centraal stelde is de kubus. In zijn onderzoeken naar deze vorm draait het vaak om het parallel perspectief, een perspectief waarbij de ribben van de kubus niet in een punt samenkomen, maar onze ogen en hersenen dit toch proberen te visualiseren.

Gefascineerd door de LeWitt’s studies, gaat Marleen Sleeuwits aan de slag in onze tentoonstellingsruimte. In haar installatie bouwt ze de ribben van een kubus en voorziet ze deze van kleuren volgens een vaste structuur, net als LeWitt.

Wat haar werk uniek maakt en juist onderscheidt van LeWitt, is de manier waarop ze de bestaande architectuur van de ruimte integreert. Als eerste stap maakte ze mallen van de bestaande pilaren in de tentoonstellingsruimte en zette deze om in kleurrijke fotografische prints. Vervolgens plakt ze deze prints weer terug op de bestaande pilaren en nieuwe balken die samen de ‘ribben’ van verschillende kubussen vormen. Hierdoor ontstaat een directe interactie tussen het kunstwerk en de tentoonstellingsruimte, wat een spel uitlokt tussen realiteit en suggestie.

Om dit spel te ervaren nodigt Sleeuwits ons uit de kubus in te stappen. Al lopend door de ruimte, ervaar je hoe het lijnenspel, de schaduwen en reflecties veranderen afhankelijk van de positie. Sleeuwits hoopt dat de bezoeker zich in eerste instantie verwondert, maar stukje bij beetje begint te begrijpen hoe de ruimte in elkaar zit, om zich vervolgens toch weer te verliezen in een ruimte die oneindig lijkt.

Marleen Sleeuwits, Enter the Cube, Fotomuseum Den Haag, te zien tot 5 mei 2025.